سرطان مری بیماری نادری است و حدود 1 درصد از سرطان های تشخیص داده شده را تشکیل می دهد. بلع سخت اغلب اولین علامت سرطان مری است و آزمایشاتی مانند آندوسکوپی به تأیید تشخیص کمک می کند. در این مقاله سلام دنیا، درباره اینکه علائم سرطان مری چیست و علت ، راه تشخیص و درمان سرطان مری و پیش بینی عمر افراد مبتلا به سرطان مری صحبت کردیم. با ما همراه باشید.
سرطان مری چیست؟
سرطان مری بیماری نادری است و حدود 1 درصد از سرطان های تشخیص داده شده در ایالات متحده را تشکیل می دهد. در گذشته کارسینوم (سرطان سلول سنگفرشی مری) همراه با سیگار کشیدن و مصرف بیش از حد الکل - شایع ترین نوع آن بود. اما در سال های اخیر، آدنوکارسینوما پیشی گرفته است که اغلب با رفلکس اسید معده و چاقی طولانی مدت همراه است. بلع سخت اغلب اولین علامت سرطان مری است و آزمایشاتی مانند آندوسکوپی به تأیید تشخیص کمک می کند.
هنگامی که به موقع تشخیص داده شود، جراحی ممکن است بیماری را درمان کند، اما اغلب بیماری پیشرفته است و شیمی درمانی و پرتودرمانی به اصلی ترین درمان تبدیل می شوند. سرطان مری هم از نظر بروز و هم از نظر عوامل خطر در سراسر جهان بسیار متفاوت است، در حال حاضر، آدنوکارسینوم مری در ایالات متحده اندکی کاهش یافته است.
حتما بخوانید: پرتو درمانی چیست و چگونه انجام میشود
مری چیست؟
مری لوله عضلانی است که دهان را به معده متصل می کند. پشت استخوان سینه و نای (لوله ای که هوا از طریق آن به سمت ریه ها عبور می کند) و جلوی ستون فقرات قفسه سینه قرار دارد. ناحیه وسط قفسه سینه که مری از آن عبور می کند؛ مدیاستن نامیده می شود، فضایی که شامل اعضای دیگری مانند قلب، رگ های خونی بزرگ (آئورت) و بسیاری از غدد لنفاوی است.
در مری، چند ساختار مهم وجود دارد که نحوه عبور مواد جامد و مایعات را از دهان به معده در حین بلع کنترل میکنند. اسفنکتر فوقانی مری یک دسته عضلانی در نزدیکی بالای مری است که از برگشت غذا از مری به دهان جلوگیری می کند و همچنین به جلوگیری از آسپیراسیون (تنفس غذا به داخل نای) کمک می کند. اسفنکتر تحتانی مری نواری از بافت در نزدیکی محل اتصال مری به معده است. وقتی این اسفنکتر بالا یا پایین باشد (به دلیل شرایط پزشکی یا داروها)، می تواند بر نحوه عبور غذا از مری به معده تأثیر بگذارد.
قبل از رسیدن به معده، مری از دیافراگم عبور می کند. اگر این ناحیه از دیافراگم ضعیف شود (فتق هیاتال)، معده می تواند به سمت بالا به داخل حفره قفسه سینه حرکت کند.
بیشتر طول مری با سلول هایی به نام سلول های سنگفرشی پوشیده شده است، همان سلول هایی که در دهان، راه های هوایی بزرگ و حتی پوست دیده می شوند. اگر تومور در این ناحیه وجود داشته باشد به آن کارسینوم سلول سنگفرشی می گویند. ناحیه پایین مری و جایی که مری به معده میپیوندد با سلولهای ستونی پوشیده شده است. اگر تومور بدخیم در این ناحیه شروع شود، آدنوکارسینوم نامیده می شود.
کارسینوم سلول سنگفرشی در ایالات متحده رایج بود و شایع ترین نوع سرطان مری در سراسر جهان باقی مانده است. در حال حاضر، آدنوکارسینوما در ایالات متحده و چندین کشور توسعه یافته دیگر شایع تر است.
علائم سرطان مری
علائم سرطان مری اغلب تنها زمانی آشکار می شوند که سرطان نسبتاً پیشرفته باشد. گفتنی است، در نگاهی به گذشته، بسیاری از مردم متوجه می شوند که برای مدتی علائم داشته اند، اما به طور ناخودآگاه خود را با این علائم وفق داده اند (مثلاً با خوردن غذاهای نرم تر.)
علائم هشدار دهنده بالقوه عبارتند از:
- مشکل در بلع (دیسفاژی): شایع ترین علامت سرطان مری، معمولاً اول در بلع غذاهای جامد دچار مشکل می شوید اما در نهایت خوردن غذاهای مایع نیز برای شما سخت می شود. همچنین ممکن است درد هنگام بلع و همچنین احساس چسبیدن غذا در مری رخ دهد.
- کاهش وزن بدون دلیل (کاهش وزن بدون تلاش)
- برگشت غذای هضم نشده
- سوزش سر دل (سوزش یا فشار پشت سینه)
- استفراغ خون یا دفع خون قدیمی با حرکات روده (مدفوع سیاه )
- سرفه مداوم
- کمردرد بین تیغه های شانه
- گرفتگی صدا یا از دست دادن صدا
از آنجایی که برخی از این علائم ممکن است با رفلاکس اسید رخ دهد و از آنجایی که رفلاکس اسید یک عامل خطر برای سرطان مری است، مهم است که نه تنها از علائم جدیدی که تجربه می کنند با خبر باشند، بلکه از هر گونه تغییر در علائم مزمن خود آگاه باشند.
علت سرطان مری
ما علت دقیق آن را نمی دانیم، اگرچه به نظر می رسد ژنتیک در این سرطان نقش داشته باشد. چندین عامل خطر برای سرطان مری شناسایی شده است و بسته به نوع سرطان مری متفاوت است.
- کارسینوم سلول سنگفرشی مری اغلب به دلیل سیگار کشیدن و مصرف بیش از حد الکل رخ می دهد، اگرچه عوامل خطر دیگری نیز وجود دارد. در سطح جهانی، سرطان مری در مردان شایعتر از زنان است، اما کارسینوم سلول سنگفرشی در زنان در ایالات متحده شایعتر است. همچنین در سیاه پوستان بیشتر از سفیدپوستان دیده می شود.
- رژیم غذایی سرشار از میوه ها و سبزیجات و گوشت قرمز کم تر و فرآوری شده ممکن است اثر محافظتی داشته باشد.
- آدنوکارسینوم مری اغلب با ریفلاکس اسید مزمن (بیماری ریفلاکس معده به مری یا GERD) و همچنین مری بارت و چاقی همراه است. در ایالات متحده، در مردان بیشتر از زنان، و در سفیدپوستان بیشتر از سیاه پوستان شایع است.
حتما بخوانید: رفلاکس معده چیست
تشخیص سرطان مری
تعدادی آزمایش مختلف ممکن است برای تشخیص سرطان مری انجام شود. اغلب اوقات، اولین آزمایشی که تجویز می شود، بلع باریم است. اگر سرطان مری مشکوک باشد، آندوسکوپی فوقانی (ازوفاگو-معده- دوازدهه) آزمایش اولیه ای است که برای تشخیص استفاده می شود. در این روش، یک لوله از طریق دهان در داخل مری قرار می گیرد. یک دوربین در انتهای لوله به پزشکان این امکان را می دهد که مستقیماً داخل مری را دیده و در صورت نیاز نمونه برداری کنند.
مرحله بندی در انتخاب بهترین درمان های این بیماری بسیار مهم است. مراحل اولیه به سلول های اپیتلیال و مری محدود می شود و با پیشرفت سرطان به لنف، بافت ها و اندام های مجاور گسترش می یابد. آزمایشهایی که معمولاً برای مرحلهبندی مورد استفاده قرار میگیرند شامل CT، PET و گاهی اوقات مطالعات اضافی مانند برونکوسکوپی، توراکوسکوپی و موارد دیگر است.
درمان سرطان مری (سرطان مری قابل درمان است)
گزینه های درمانی برای سرطان مری به مرحله سرطان، محل قرارگیری و تعدادی از عوامل دیگر بستگی دارد.
برای تومورها در مراحل اولیه، جراحی (ازوفاژکتومی) ممکن است فرصتی برای درمان فراهم کند. گفتنی است، این یک جراحی بزرگ است که شامل برداشتن بخشی از مری و اتصال مجدد معده به آنچه از مری فوقانی باقی مانده است (یا اضافه کردن بخشی از روده زمانی که بخش بزرگی از مری برداشته میشود) است.
شیمی درمانی و پرتودرمانی اغلب قبل از جراحی (شیمی درمانی نئوادجوانت) برای کوچک کردن تومور انجام می شود، اما ممکن است بعد از جراحی نیز برای اطمینان از درمان باقی مانده سلول های سرطانی استفاده شود.
برای کسانی که نمی خواهند عمل جراحی انجام دهند، هنوز گزینه هایی وجود دارد. شیمی درمانی با ترکیبی از داروها ممکن است طول عمر را افزایش دهد. پرتودرمانی اغلب همراه با شیمی درمانی، قبل از جراحی، بعد از جراحی یا همراه با شیمی درمانی زمانی که جراحی امکان پذیر نیست، استفاده می شود.
درمان های هدفمند نیز ممکن است به کنترل بیماری کمک کند، به عنوان مثال، در افرادی که دارای تومورهای مثبت HER2 (مشابه سرطان سینه) هستند. ایمونوتراپی شامل انواع مختلفی از درمانها میشود که شامل استفاده از سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با سرطان است و گاهی اوقات میتواند حتی سرطانهای پیشرفته را نیز کنترل کند.
حتما بخوانید: همه چیز درباره بیماری سرطان سینه
همچنین درمانهای زیادی در کار آزماییهای بالینی در حال مطالعه هستند که امید به وجود درمانهای بهتر در آینده را ایجاد میکنند.
برای کسانی که سرطان های پیشرفته دارند، درمان هایی برای بهبود کیفیت زندگی را نمی توان دست کم گرفت و مراقبت تسکینی اغلب هدف درمان است. مراقبت تسکینی مانند آسایشگاه نیست (حتی برای افراد مبتلا به تومورهایی که احتمال درمان آنها بسیار زیاد است قابل استفاده است) و هدف آن کنترل علائم فیزیکی و عاطفی زندگی با سرطان است. ما می آموزیم که مراقبت تسکینی نه تنها کیفیت زندگی را بهبود می بخشد، بلکه ممکن است طول عمر افراد مبتلا به سرطان های پیشرفته را افزایش دهد.
پیش بینی عمر افراد مبتلا به سرطان مری
عمر و زندگی دست خداست، با این وجود، اگر سرطان مری، در مراحل اولیه تشخیص داده شود، شانس زندگی شخص مبتلا، می تواند بدون سرطان تا 5 سال ادامه پیدا کند. با این وجود متاسفانه اغلب سرطان مری در مراحل آخر زمانی که خیلی پیشرفت کرده است، و بیمار برای مشکل بلع به پزشک مراجعه می کند، تشخیص داده می شود که به دلیل اینکه مری ضعیف شده و سرطان نیز در مراخل آخر است، هیچ درمانی نمی تواند از پیشروی آن جلوگیری کند.
مقابله با سرطان مری
مقابله با سرطان مری می تواند بسیار دشوار باشد. از نظر فیزیکی، مشکل در بلع نه تنها ناراحت کننده است، بلکه می تواند به طور قابل توجهی در تغذیه اختلال ایجاد کند. از نظر عاطفی، شهرت سرطان مری به عنوان یک تومور تهاجمی با پیش آگهی ضعیف، مسائل بسیاری از جمله نگرانیهای پایان عمر را ایجاد میکند. از نظر اجتماعی، تشخیص سرطان مری اغلب منجر به تغییرات ناخواسته در نقشهای خانواده میشود. و مسائل عملی از نگرانی های بیمه ای گرفته تا امور مالی به این بار اضافه می شود.
مقابله با تشخیص سرطان مری به یک مشاوره نیاز دارد و مهم است که پشتیبان داشته باشید. یافتن حمایت آنلاین در میان جامعه سرطان مری نیز می تواند سود زیادی داشته باشد، زیرا فرصت گفتگو با سایر افراد و مراقبان خانواده آنها که با چالش مشابهی روبرو هستند را به ارمغان می آورد.
مشارکت فعال در درمان با حمایت از خود در مراقبت از سرطان نه تنها ممکن است مقداری از اضطراب را کاهش دهد، بلکه در برخی موارد می تواند در درمان نیز تفاوت ایجاد کند.
سخن آخر
سرطان مری اغلب تا زمانی که در مراحل بعدی بیماری باشد قابل تشخیص نیست، با این حال بسیاری از افراد مدتها قبل از تشخیص علائم اعتراف میکنند. آگاهی از علائم و نشانه ها و دانستن اینکه آیا شما فاکتورهای خطر را دارید یا خیر، ممکن است برای فهمیدن هر چه زودتر بیماری مفید باشد. با این حال، توجه به این نکته مهم است که حتی اگر بیماری به موقع تشخیص داده نشود و جراحی امکان پذیر نباشد، هنوز درمان هایی وجود دارد که می تواند علائم را کاهش داده و اغلب عمر را افزایش دهد.