لاتریل معمولاً به اشتباه ویتامین B17 یا آمیگدالین نامیده می شود. در واقع این دارویی است که دارای آمیگدالین خالص شده (ترکیبی که در غلات یا هسته بسیاری از میوه ها، تنقلات، حبوبات و سایر غذاهای گیاهی یافت می شود) می باشد. لاتریل بیشتر به دلیل درمان بحث انگیز برای سرطان شناخته می شود. با این وجود، شواهد علمی کمی برای حمایت از این ادعا تاکنون ارائه شده است. این مقاله به توضیح آنچه که باید درباره لاتریل با پشتوانه علمی بدانید، می پردازد.
لاتریل چیست؟
لاتریل نام دارویی است که در سال 1952 توسط دکتر ارنست ت. کربز ابداع شده است. این دارو دارای آمیگدالین خالص شده، ترکیبی که به طور طبیعی در منابع زیر یافت می شود، است:
- تنقلات خام: مانند بادام تلخ، بادام خام و آجیل مکدامیا.
- سبزیجات: هویج، کرفس، جوانه لوبیا، لوبیای ماشی، لوبیای لیما و لوبیای کره ای.
- غلات: ارزن، بذر کتان و گندم سیاه.
- هسته های: سیب، آلو، زردآلو، گیلاس و گلابی.
شما می توانید لاتریل را به صورت قرص یا داروی تزریقی وریدی یا عضلانی دریافت نمایید. این دارویی بحث انگیز برای درمان سرطان محسوب می شود که در دهه 1970 بسیار رایج بود. با این وجود، پس از اینکه تحقیقی آن را ناکارآمد و بالقوه سمی اعلام کرد، در بسیاری از ایالات آمریکا تولید و فروش آن ممنوع شد. وقتی لاتریل وارد بدن می شود، تبدیل به سیانید هیدروژن می شود و این ترکیب مانع استفاده سلولها از اکسیژن و نهایتاً مرگ آنها می شود.
بعضی تئوری ها پیشنهاد می کنند که سیانید هیدروژن ممکن است اثرات ضد سرطانی داشته باشد. با این وجود، این تئوری ها شواهد کافی برای اثبات علمی این ادعا تاکنون ارائه ننموده اند. جالب است که بعضی شواهد نشان می دهند لاتریل ممکن است مزایایی برای سلامتی داشته باشد. تحقیقات دریافته اند که این دارو ممکن است به کاهش فشار خون، تسکین درد و تقویت سیستم ایمنی بدن کمک نماید.
داروی لاتریل چگونه عمل می کند؟
بدن لاتریل را به سه ترکیب تجزیه می کند: سیانید هیدروژن، بنزالدئید و پروناسین. سیانید هیدروژن به نظر می رسد که ترکیب اصلی و مسئول مزایای سلامتی حاصل از مصرف این دارو باشد. همچنین تصور می شود که این ماده ترکیب اصلی ضد سرطان موجود در لاتریل باشد. بعضی آنزیم ها در بدن سیانید هیدروژن را به مولکولی با سمیّت کمتر با نام تیوسیانات تبدیل می کنند. این مولکول قبلاً برای درمان فشار خون استفاده می شده است زیرا می تواند رگهای خونی را گشاد کند. این ماده بعدها به دلیل اثراتی سمی خود از رده خارج گردید.
چهار تئوری محتمل درباره این که لاتریل چگونه ممکن است با سرطان مبارزه نماید وجود دارد هر چند این تئوری ها تاکنون توسط شواهد علمی حمایت نشده اند. دو تئوری بیان می دارند که سلولهای سرطانی سرشار از آنزیم هایی هستند که لاتریل را به سیانید تبدیل می کنند. چون سیانید باعث مرگ سلولها می شود، این یعنی سلولهای سرطانی ممکن است لاتریل را در خود تجزیه نموده و باعث مرگ خود شوند. با این وجود، هیچ شواهدی دال بر اینکه سلولهای سرطانی دارای آنزیم هایی هستند که به تبدیل لاتریل به سیانید کمک می کنند، ارائه نشده است.
تئوری سوم پیشنهاد می کند که سرطان به دلیل کمبود ویتامین B17 بوجود می آید. هیچ شواهدی وجود ندارد که ثابت کند آمیگدالین در واقع یک ویتامین می باشد. این ماده همچنین به طور طبیعی در بدن یافت نشده و بدن نمی تواند از لحاظ وجود این ماده با کمبود مواجه شود. آخرین تئوری ادعا می کند که سیانید هیدروژن که بر اثر تجزیه لاتریل تولید می شود، ممکن است سلولهای سرطانی را اسیدی تر نموده و باعث مرگ آنها شود. اما سیانید هیدروژن قادر به تمایز سلولها از یکدیگر نبوده و ممکن است سلولهای سالم را نیز مانند سلولهای سرطانی از بین ببرد.
مزایای بالقوه لاتریل (ویتامین B17) برای سلامتی
در حالی که بسیاری از تحقیقات بر روی لاتریل بر اثرات ضد سرطانی آن تمرکز کرده اند، بعضی تحقیقات نیز دریافته اند که آمیگدالین (شکل طبیعی لاتریل) ممکن است مزایای دیگری نیز داشته باشد. در اینجا بعضی از مزایای آمیگدالین را بیان می نماییم:
- می تواند فشار خون را کاهش دهد: در یک تحقیق، آمیگدالین به کاهش فشار خون سیستولی (مقدار بالاتر) به میزان 28.5% و فشار خون دیاستولی (مقدار پایین تر) به میزان 25% کمک کرده است. این اثرات وقتی این ماده همراه با ویتامین C مصرف شده، بیشتر گردیده است.
- می تواند درد را تسکین بخشد: چندین تحقیق حیوانی نشان داده است که آمیگدالین ممکن است بتواند درد حاصل از شرایط التهابی مانند آرتروز را کاهش دهد. با این وجود، شواهد کافی در زمینه آزمایشات انسانی کماکان موجود نیست.
- می تواند سیستم ایمنی را تقویت کند: یک تحقیق آزمایشگاهی دریافته است که آمیگدالین توانایی سلولهای سیستم ایمنی برای چسبیدن به سلولهای سرطان پروستات را افزایش می دهد.
به خاطر داشته باشید که این مزایای بیان شده تنها توسط شواهد ضعیفی اثبات شده اند. تحقیقات بیشتری درباره لاتریل و مزایای آن برای سلامتی بایستی قبل از اتخاذ هرگونه تصمیمی صورت پذیرد.
چرا لاتریل یک ویتامین نامیده می شود؟
لاتریل معمولاً به اشتباه ویتامین B17 نامیده می شود. لاتریل در واقع یک داروی ثبت امتیاز شده توسط دکتر ارنست ت. کربز در سال 1952 می باشد. در طول دهه 1970، دکتر کربز به اشتباه ادعا کرد که تمامی سرطانها بدلیل کمبود یک ویتامین ایجاد می شوند. وی همچنین اعلام کرد که لاتریل همان ویتامین گم شده در مورد سرطان می باشد و آن را ویتامین B17 نامید.
وی احتمالاً لاتریل را ویتامین B17 نامید تا نه به عنوان دارو، بلکه به عنوان یک مکمل غذایی دسته بندی شود. دلیل این امر قوانین سخت گیرانه فدرال است که بر روی بازاریابی داروها (و نه مکمل های غذایی) اعمال می شود. جالب است که دکتر کربز و پدرش قبل از آن ویتامین B15 یا اسید پانگامیک را ابداع کرده بودند. این مکمل دیگری بود که ادعا شده است می تواند انواع بیماری ها را درمان نماید.
آیا لاتریل (ویتامین B17) می تواند سرطان را درمان کند؟
در دهه 1970، لاتریل یک گزینه درمانی رایج برای سرطان محسوب می شد. با این وجود اکنون توسط سازمان دارو و غذا (FDA) در بسیاری از ایالات آمریکا ممنوع شده است. دلیل این امر این است که لاتریل می تواند عوارض جانبی شدیدی ایجاد کند. همچنین هیچ شواهد مستدلی درباره این که این دارو می تواند به نحوی کارآمد سرطان را درمان کند، وجود ندارد.
در دو تحقیق بر روی حیوانات، دانشمندان انواع سرطان ها را با لاتریل به تنهایی یا همراه یا آنزیمی که به فعال سازی آن کمک می کند، درمان کرده اند. در هر دو تحقیق، حیوانات پس از درمان با لاتریل بهبود چندانی نیافته اند. علاوه براین، حیوانات به نظر می رسید که عوارض جانبی بیشتری وقتی به طور همزمان لاتریل و آنزیم را دریافت می نمودند، نسبت به مصرف لاتریل به تنهایی، داشته باشند.
در حال حاضر، تنها دو تحقیق به بررسی تاثیرات لاتریل بر روی سرطان در انسان ها پرداخته اند و هیچ کدام نتایج آن را با درمان دارونما مقایسه نکرده اند. در نتیجه، مشخص نیست که آیا مصرف لاتریل بهتر از عدم مصرف هر گونه دارویی می باشد یا خیر. در یک تحقیق، 178 نفر مبتلا به سرطان با لاتریل درمان گردیدند، دانشمندان دریافتند که این دارو هیچ تاثیر قابل ملاحظه ای بر بیماری نداشته است. در واقع، بعضی افراد حتی دچار مسمومیت با سیانید نیز شدند.
در یک تحقیق دیگر، شش نفر مبتلا به سرطان با لاتریل تحت درمان قرار گرفتند. دانشمندان دریافتند که لاتریل به درمان سرطان کمکی نکرده و روند پیشرفت بیماری این افراد کماکان ادامه یافته است. یک سری گزارشات وجود دارند که اعلام نموده اند لاتریل به درمان سرطان کمک کرده است. با این وجود، این گزارشات نیز نتوانسته اند ثابت کنند که این لاتریل بوده است که به تنهایی به درمان بیماری کمک نموده است.
نهایتاً، چندین تحقیق آزمایشگاهی نشان داده اند که لاتریل ممکن است بتواند تشکیل تومورها را با سرکوب کردن ژن هایی که به انتشار آنها کمک می کنند، کاهش دهد. با این وجود، هیچ شواهدی وجود ندارد که این تاثیر در بدن انسان ها نیز روی دهد. به طور کلی، شواهد نشان می دهند که لاتریل در درمان سرطان موثر نمی باشد. این دارو همچنین بسیار خطرناک می باشد زیرا پتانسیل لازم برای سمی و کشنده بودن را داراست.
عوارض جانبی لاتریل
لاتریل عوارض جانبی مختلفی دارد. بسیاری از این عوارض جانبی بر اثر ایجاد مقدار زیاد سیانید هیدروژن در بدن بوجود می آیند. به همین دلیل است که علائم مسمومیت با لاتریل بسیار شبیه به علائم مسمومیت با سیانید می باشد.
عوارض جانبی این دارو عبارتند از:
- حالت تهوع و استفراغ
- سردرد
- سرگیجه
- آبی شدن رنگ پوست بدلیل کمبود اکسیژن
- آسیب کبدی
- کاهش غیر عادی فشار خون
- افتادگی پلک بالا (آپتوسیس)
این عوارض جانبی در موارد زیر تشدید می شوند:
- مصرف لاتریل به صورت قرص نسبت به حالت تزریقی آن
- مصرف بادام خام یا دانه های له شده میوه ها همزمان با مصرف لاتریل
- مصرف مقدار زیاد ویتامین C همزمان با مصرف لاتریل
- مصرف میوه و سبزیجاتی که ممکن است اثرات لاتریل را افزایش دهند مانند هویج، کرفس، جوانه لوبیا و هلو
تحقیقات نشان می دهند که ویتامین C می تواند با لاتریل واکنش نشان داده و اثرات سمی آن را تشدید کند. ویتامین C تبدیل شدن لاتریل به سیانید هیدروژن را در بدن سرعت می بخشد. این ماده همچنین ذخایر سیستئین در بدن به عنوان یک اسید آمینه که در خنثی کردن سیانید هیدروژن کمک می کند، کاهش می دهد. در بعضی موارد، مصرف لاتریل (و آمیگدالین) منجر به مرگ افراد بدلیل مسمومیت با سیانید شده است.
نتیجه گیری
لاتریل (آمیگدالین) یک گزینه بحث انگیز برای درمان سرطان محسوب می شود. تولید و توزیع این دارو در بسیاری از ایالات آمریکا توسط FDA بدلیل ناکارآمدی آن در درمان سرطان و امکان ایجاد مسمومیت با سیانید ممنوع شده است. لاتریل خطرات زیادی برای سلامت افراد ایجاد می کند که ممکن است حتی منجر به مرگ آنها شود. در نتیجه بایستی از مصرف آن خودداری نمود.
منبع: healthline