بوپروپیون و موارد استفاده از آن
از بوپروپیون برای درمان افسردگی استفاده می شود. این دارو می تواند خلق و خو و حس بهزیستی را در شما بهبود ببخشد. این دارو با کمک به بازگرداندن تعادل برخی از مواد شیمیایی مغز (انتقال دهنده های عصبی) عمل کند.
نحوه استفاده از بوپروپیون اچ سی ال
- قبل از شروع استفاده از بوپروپیون و هر بار که مجددا مصرف آن را آغاز می کنید، راهنمای دارویی که توسط داروساز تهیه شده، مطالعه کنید. اگر سوالی دارید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.
- این دارو را به شکل خوراکی، با یا بدون غذا معمولا سه بار در روز مصرف نمایید. اگر ناراحتی معده اتفاق افتاد، ممکن است بخواهید این دارو را با غذا مصرف کنید. مهم است که دوزهای مصرفی خود را حداقل با شش ساعت فاصله از هم مصرف کرده یا طبق تجویز پزشک مصرف کنید تا خطر بروز تشنج کاهش یابد.
- دوز مصرفی دارو را بیشتر نکرده و یا سریع تر از زمان تجویز شده مصرف نکنید. مصرف بیشتر از مقدار توصیه شده بوپروپیون ممکن است خطر ابتلا به تشنج را افزایش دهد. در یک دوز مصرفی این دارو، بیش از 150 میلی گرم مصرف نکنید و در مجموع در یک روز بیش از 450 میلی گرم از این دارو مصرف نکنید.
- دوز مصرفی بر اساس شرایط پزشکی شما و پاسخ به درمان است. ممکن است دوز شما به آرامی افزایش یابد تا عوارض جانبی مانند بی خوابی را کاهش داده و خطر بروز تشنج را کاهش دهد.
- برای اجتناب از مشکل خواب، این دارو را نزدیک به زمان خواب مصرف نکنید. اگر بی خوابی شما تبدیل به مشکل شد، به پزشک خود اطلاع دهید.
- این دارو را به طور منظم مصرف کنید تا بیشترین فواید آن را دریافت کنید. برای کمک به یادآوری، این دارو را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید. مصرف این دارو را بدون مشورت با پزشک خود متوقف نکنید. هنگامی که مصرف این دارو را به طور ناگهانی متوقف می کنید، برخی از شرایط ممکن است وخیم تر شود. برای کاهش عوارض جانبی، ممکن است نیاز به کاهش تدریجی دوز دارو باشد.
- ممکن است چهار یا بیش از چهار هفته طول بکشد تا تاثیر مثبت کامل این دارو را دریافت نمایید. حتی اگر احساس بهبودی می کنید، مهم است که مصرف این دارو را طبق تجویز پزشک ادامه دهید. اگر در علائم شما بهبودی حاصل نشد و یا وخیم تر شد، با پزشک خود صحبت کنید.
عوارض جانبی بوپروپیون
- ممکن است حالت تهوع، استفراغ، خشکی دهان، سردرد، یبوست، افزایش تعریق، درد مفاصل، گلو درد، تاری دید، طعم عجیب در دهان، اسهال یا سرگیجه ایجاد شود. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این تأثیرات، فوراً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
- به خاطر داشته باشید که پزشک این دارو را تجویز کرده است؛ زیرا او تشخیص داده است که فواید آن بیشتر از خطر عوارض جانبی دارو است. بسیاری از افراد با مصرف این دارو عوارض جانبی جدی ندارند.
- این دارو ممکن است فشار خون را بالا ببرد. فشار خون خود را به طور مرتب کنترل کنید و در صورت بالا بودن فشار خون خود، به پزشک اطلاع دهید.
- در صورت بروز هر یک از عوارض جانبی نادر اما جدی زیر، به پزشک خود اطلاع دهید: درد قفسه سینه، غش کردن، ضربان قلب سریع یا کوبشی یا نامنظم، مشکلات شنوایی، صدای زنگ در گوش، سردرد شدید، تغییر ذهنی و خلقی (مانند: اضطراب، نگرانی، گیجی، توهم، افت حافظه)، حرکات کنترل نشده (لرزش)، کاهش یا افزایش غیر معمول وزن.
- اگر هر یک از عوارض جانبی نادر اما بسیار جدی زیر را داشتید، سریعا به پزشک خود اطلاع دهید: درد یا حساسیت یا ضعف عضلات.
- در صورت بروز عوارض جانبی بسیار جدی زیر، فورا درخواست کمک پزشکی نمایید: درد یا تورم یا قرمزی چشم، عریض شدن مردمک چشم، تغییر در بینایی (مانند دیدن رنگین کمان در اطراف لامپ های روشن در طول شب).
- این دارو به ندرت ممکن است باعث تشنج شود. اگر تشنج را تجربه کردید، سریعا درخواست کمک پزشکی کنید. اگر در حین مصرف بوپروپیون دچار تشنج شده اید، نباید این دارو را مصرف کنید.
- یک واکنش آلرژی زا بسیار جدی به این دارو نادر است، اما در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژی زا جدی، از جمله موارد زیر، فورا درخواست کمک پزشکی نمایید: جوش، خارش یا تورم (به خصوص در صورت یا زبان یا گلو)، سرگیجه شدید، مشکل در تنفس.
این یک فهرست کامل از عوارض جانبی این دارو نیست. اگر شما عوارض جانبی دیگر ذکر نشده در فهرست فوق را مشاهده کردید، با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.
اقدامات احتیاطی قبل از مصرف بوپروپیون
قبل از مصرف بوپروپیون، اگر به این دارو و یا اگر به مواد دیگری آلرژی دارید، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعال باشد، که می تواند باعث بروز واکنش های آلرژی زا یا سایر مشکلات شود. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.
قبل از مصرف این دارو، در مورد سابقه پزشکی خود به خصوص اگر هر یک از بیماری های زیر را دارید، با پزشک یا داروساز خود مشورت نمایید: تشنج یا بیماری که احتمال بروز تشنج را افزایش می دهد (مانند آسیب مغزی یا آسیب سر، تومورهای مغزی، ناهنجاری های شریانی عروق، اختلالات غذا خوردن مانند: بولیمیا، بی اشتهایی عصبی)، اعتیاد به الکل یا مواد مخدر (از جمله بنزودیازپین ها)، داروهای ضد درد مخدری، کوکائین و محرک ها)، دیابت، بیماری قلبی (مانند: نارسایی احتقانی قلبی، فشار خون بالا، اخیرا حمله قلبی داشتن)، مشکلات کلیوی، مشکلات کبدی (به عنوان مثال سیروز)، سابقه شخصی یا خانوادگی اختلال روان پزشکی (به عنوان مثال اختلال دو قطبی)، سابقه شخصی یا خانوادگی افکار یا تلاش برای خودکشی، سابقه شخصی یا خانوادگی گلوکوم (نوع زاویه بسته).
در صورت قطع ناگهانی استفاده از داروهای آرام بخش (از جمله بنزودیازپین ها مانند لورازپام)، داروهای مورد استفاده در درمان تشنج یا الکل، نباید از این دارو استفاده کرد. انجام این کار ممکن است خطر بروز تشنج را افزایش دهد.
اگرچه غیر معمول است، اما افسردگی می تواند منجر به افکار یا تلاش برای خودکشی شود. اگر افکار خودکشی، افسردگی شدید، هر گونه تغییر روحی و روانی (از جمله اضطراب جدید یا بیشتر شدن اضطراب، پریشانی، وحشت زدگی، مشکل در خواب، تحریک پذیری، احساس خشم یا عصبانیت، اقدامات تحریک پذیر، بی قراری شدید، سریع صحبت کردن، تغییر رفتار غیر معمول)، را تجربه کرده اید، سریعا به پزشک خود اطلاع دهید. مطابق با نوبتتان به پزشک مراجعه کنید تا بتواند پیشرفت شما را از نزدیک کنترل کند و در صورت لزوم داروها را تنظیم یا تغییر دهد.
این دارو ممکن است باعث سرگیجه شده و یا بر هماهنگی اعضاء بدن شما تاثیر بگذارد. الکل یا ماری جوانا (Cannabis)، می تواند باعث افزایش میزان سرگیجه شده یا بر هماهنگی اعضاء بدن شما تاثیر بگذارد. در حین مصرف این دارو رانندگی نکرده و از ماشین آلات استفاده نکنید و یا هر کاری که نیاز به هوشیاری دارد، انجام ندهید تا زمانی که به صورت ایمن قادر به انجام آن باشید. از مصرف نوشیدنی های الکلی اجتناب نمایید. مصرف الکل ممکن است خطر تشنج را افزایش دهد. در صورت استفاده از ماری جوانا (Cannabis) به پزشک خود اطلاع دهید.
سالمندان ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو به ویژه سرگیجه و از دست دادن حافظه، حساس تر باشند. سرگیجه می تواند خطر افتادن را افزایش دهد.
در دوران بارداری، این دارو فقط در مواردی که به وضوح به آن نیاز باشد، مورد استفاده قرار می گیرد. از آنجا که مشکلات روحی و روانی درمان نشده (مانند افسردگی، اختلال عاطفی فصلی، اختلال دو قطبی) می تواند یک بیماری جدی باشد، مصرف این دارو را متوقف نکنید؛ مگر اینکه پزشک این گونه تجویز کند. اگر قصد بارداری دارید، باردار شده اید و یا فکر می کنید ممکن است باردار باشید، فوراً با پزشک خود در مورد مزایا و خطرات استفاده از این دارو در دوران بارداری صحبت کنید.
این دارو به شیر مادر منتقل می شود و ممکن است اثرات نامطلوب بر روی کودک شیرخوار داشته باشد. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی بوپروپیون
- تداخلات دارویی ممکن است باعث تغییر رفتار داروهای شما یا افزایش خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی شود. این مطلب شامل تمام تداخلات احتمالی این دارو نیست. فهرستی از تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله: داروهای تجویزی، داروهای غیر تجویزی و محصولات گیاهی) را تهیه کنید و آن را با پزشک یا داروساز خود به اشتراک بگذارید. بدون مشورت با پزشک، مصرف این دارو را شروع یا متوقف نکرده و دوز آن را تغییر ندهید.
- برخی از محصولات ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند، از جمله: کدئین، پیموزاید، تاموکسیفن.
- مصرف مهار کننده‌های مونوآمین اکسیداز (MAO) با این دارو ممکن است باعث تداخل جدی (احتمالا کشنده) شود. از مصرف مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (ایزوکاروباکسیدید، لینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، رازاگیلین، سافینامید، سلژیلین، ترانیل سیپرومین) در طول مصرف این دارو خودداری نمایید. اکثر مهار کننده‌های مونوآمین اکسیداز همچنین نباید دو هفته قبل و دو هفته بعد از درمان با این دارو مصرف شوند. از پزشک خود در مورد زمان شروع یا توقف مصرف این دارو بپرسید.
- این دارو ممکن است با آزمایشات یا تست های خاص پزشکی (از جمله اسکن مغزی برای بیماری پارکینسون، آزمایش ادرار برای آمفتامین ها) تداخل داشته باشد و احتمالا منجر به نتایج غلط در این آزمایش ها شود. به پرسنل آزمایشگاه و پزشک خود در مورد مصرف این دارو اطلاع دهید.
اوردوز
اگر کسی اوردوز کرده و یا علائم جدی مانند بیهوشی یا مشکلات تنفسی دارد، با 115 تماس بگیرید. علائم اوردوز این دارو ممکن است شامل: تشنج، توهم، ضربان قلب کند یا سریع، از دست دادن هوشیاری باشد.
تذکر
- این دارو را با دیگران سهیم نشوید.
- معاینات روانپزشکی یا پزشکی یا آزمایشاتی مانند فشار خون ممکن است به صورت دوره ای انجام شود تا پیشرفت شما یا نظارت بر عوارض جانبی بررسی شود. به طور منظم به پزشک و روانپزشک خود بر اساس نوبتتان مراجعه نمایید. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت نمایید.
دوزهای فراموش شده دارو
اگر مصرف یک دوز را فراموش کرده اید، آن را هر زمان که به خاطر آورید، مصرف کنید. اگر تقریبا زمان مصرف دوز بعدی فرا رسیده است، دوز فراموش شده را مصرف نکنید. دوز بعدی را مطابق با برنامه زمانی عادی آن مصرف کنید. هرگز دو دوز را به طور هم زمان برای جبران دوز فراموش شده مصرف نکنید.
نگهداری از دارو
- دارو را در دمای اتاق و به دور از نور و رطوبت نگهداری نمایید. قرص بوپروپیون ممکن است بوی عجیبی داشته باشد. این طبیعی است و داروها هنوز هم برای استفاده مناسب هستند.
- آن را در حمام نگهداری نکنید.
- تمام داروها را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.
- آنها را جهت دور ریختن در داخل چاه دست شویی یا فاضلاب نریزید، مگر اینکه در دستورالعمل دارو این گونه نوشته شده باشد.
- این دارو را زمانی که تاریخ انقضاء آن گذشته و یا دیگر قصد استفاده از آن را ندارید، به درستی دور بریزید. با داروساز یا شرکت دفع زباله های محلی برای چگونگی روش های بی خطر دور ریختن دارو مشورت نمایید.
منبع: webmd