سیپروفلوکساسین متعلق به دسته ای از داروها به نام «آنتی بیوتیک های کینولون» است. داروی سیپرو (cipro) برای درمان انواع مختلفی از عفونت های باکتریایی از جمله عفونت ادراری استفاده می شود. ما در این مطلب از بخش اطلاعات دارویی و پزشکی سلام دنیا، درباره اینکه قرص سیپروفلوکساسین 500 برای چیست؛ چه کاربردهایی دارد، نحوه مصرف قرص سیپروفلوکساسین و عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن پرداختیم. با ما همرا باشید.
موارد استفاده و کاربردهای سیپروفلوکساسین 500
داروی سیپرو (cipro) برای درمان انواع مختلفی از عفونت های باکتریایی از جمله عفونت ادراری، عفونت کلیه استفاده می شود. سیپروفلوکساسین متعلق به دسته ای از داروها به نام «آنتی بیوتیک های کینولون» است. این دارو با توقف رشد باکتری ها عمل می کند. این آنتی بیوتیک تنها عفونت های باکتریایی را درمان می کند. این دارو برای عفونت های ویروسی (مانند سرماخوردگی، آنفولانزا) موثر نخواهد بود. استفاده از هر نوع آنتی بیوتیک در زمانی که به آن نیازی نیست، می تواند باعث شود تا برای عفونت های بعدی اثر نکند.
نحوه مصرف قرص سیپروفلوکساسین (ciprofloxacin) یا سیپرو (cipro)
قبل از شروع به استفاده از سیپروفلوکساسین و هر بار که مجددا مصرف آن را آغاز می کنید، راهنمای دارویی آن را مطالعه کرده و در صورت امکان، بروشور اطلاعات مربوط به بیمار نوشته شده توسط داروساز خود را تهیه کنید. اگر سوالی دارید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.
قرص سیپروفلوکساسین هر چند ساعت
این دارو را با یا یدون غذا مطابق با تجویز پزشک که معمولا دو بار در روز است (هر 12 ساعت یک بار) در صبح و شب مصرف کنید.
قبل از ریختن هر دوز، بطری آن را به مدت 15 دقیقه تکان دهید. دوز مصرفی این دارو را با دقت از طریق دستگاه یا قاشق مخصوص اندازه گیری مشخص کنید. از قاشق های خانگی برای این منظور استفاده نکنید، زیرا ممکن است دوز صحیح این دارو را دریافت نکنید. محتویات محلول سوسپانسیون را نجوید. از لوله تغذیه برای مصرف سوسپانسیون این دارو استفاده نکنید، زیرا سوسپانسیون ممکن است لوله را مسدود کند. دوز و طول مدت درمان بستگی به شرایط پزشکی و پاسخ به درمان دارد. در هنگام مصرف این دارو مایعات زیادی بنوشید، مگر اینکه پزشک چیز دیگری را تجویز کند.
حتما بخوانید: درمان خانگی عفونت ادراری با 6 ماده طبیعی
این دارو را حداقل دو ساعت قبل یا 6 ساعت بعد از مصرف محصولات دیگری که ممکن است با این دارو ترکیب شوند و اثر بخشی آن را کاهش دهند، مصرف کنید. در مورد سایر داروهایی که مصرف می کنید از پزشک یا داروساز خود بپرسید. برخی از نمونه های این داروها عبارتند از: کیناپریل، سولامر، سوکرالفیت، ویتامین ها یا مواد معدنی (شامل مکمل های آهن و زینک)، داروهایی که حاوی منیزیم، آلومینیوم و کلسیم هستند (مانند آنتی اسیدها، محلول دیدانوزین، مکمل های کلسیم).
غذاهای سرشار از کلسیم از جمله محصولات لبنی (مانند شیر یا ماست)، یا آبمیوه های سرشار از کلسیم، نیز می توانند اثربخشی این دارو را کاهش دهند. این دارو را حداقل دو ساعت قبل یا شش ساعت بعد از مصرف غذاهای سرشار از کلسیم مصرف کنید، مگر اینکه آنها را به عنوان بخشی از یک وعده غذایی بزرگ (غذاهایی که کلسیم زیادی ندارند) که حاوی مواد دیگر هستند، مصرف می کنید. مصرف غذاهای دیگر اثر ترکیبی دارو با کلسیم را کاهش می دهند. از پزشک یا داروساز خود در مورد مکمل ها یا جایگزین های مغذی همراه با مصرف این دارو سوال کنید.
برای بهترین اثربخشی این آنتی بیوتیک، آن را در فواصل زمانی برابر مصرف کنید. برای کمک به یادآوری، این دارو را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید. حتی اگر علائم شما بعد از چند روز از مصرف این دارو برطرف شدند، مهم است که مصرف این دارو را تا زمان تجویز شده ادامه دهید. قطع زودهنگام مصرف این دارو ممکن است منجر به بازگشت عفونت شود. در صورت ماندگاری و یا وخیم تر شدن علائم، به پزشک خود اطلاع دهید.
عوارض جانبی سیپروفلوکساسین (ciprofloxacin)
ممکن است حالت تهوع، اسهال، سرگیجه، گیجی، سردرد یا مشکل در خواب به وجود بیاید. اگر هر یک از این عوارض جانبی ادامه پیدا کرد و یا وخیم تر شد، سریعاً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. به خاطر داشته باشید که پزشک این دارو را تجویز کرده است؛ زیرا او تشخیص داده است که فواید آن بیشتر از خطر عوارض جانبی دارو است. بسیاری از افراد با مصرف این دارو عوارض جانبی جدی ندارند.
حتما بخوانید: برای درمان سردرد چی بخوریم
- اگر هر یک از عوارض جانبی جدی از جمله موارد زیر را داشتید، سریعا به پزشک خود اطلاع دهید: خونریزی یا کبودی غیر عادی، علائم یک عفونت جدید (مانند تب جدید یا مداوم، گلو درد مداوم)، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در میزان ادرار، ادرار قرمز یا صورتی)، علائم مشکلات کبدی (مانند خستگی غیر معمول، درد معده یا شکمی، استفراغ یا حالت تهوع مداوم، زرد شدن چشم یا پوست، ادرار تیره).
- در صورت بروز هر یک از عوارض جانبی جدی زیر، فورا درخواست کمک پزشکی کنید: سرگیجه شدید، غش کردن، ضربان قلب سریع یا نامنظم، علائم پارگی یا از هم بازشدگی رگ خون اصلی که آئورت نامیده می شود (درد شدید یا ناگهانی در شکم یا قفسه سینه یا کمر، سرفه و تنگی نفس).
- مصرف این دارو به ندرت ممکن است به دلیل نوعی از باکتری های مقاوم، باعث ایجاد یک بیماری شدید روده (اسهال مربوط به کلستریدیوم دیفیسیل) شود. این اختلال ممکن است در حین درمان با این دارو یا هفته ها تا ماه ها بعد از قطع مصرف این دارو رخ دهد. در صورت وجود هر یک از علائم زیر، سریعا به پزشک خود اطلاع دهید: اسهالی که متوقف نمی شود، درد یا گرفتگی عضلات شکم یا معده، وجود خون یا مخاط در مدفوع.
- اگر هر یک از این علائم را داشتید، از داروهای ضد اسهال یا مسکن های مشتقات تریاک استفاده نکنید؛ زیرا مصرف این داروها، آنها را وخیم تر می کند.
- استفاده از این دارو برای مدت طولانی یا مجددا مصرف این دارو ممکن است باعث وجود برفک دهانی یا یک نوع عفونت مخمری جدید شود. اگر متوجه وجود لکه های سفید در دهان، تغییر در ترشحات واژنی، یا علائم جدید دیگر شدید، با پزشک خود مشورت کنید.
- یک واکنش بسیار جدی آلرژی زا به این دارو نادر است. با این وجود، اگر هر گونه علائم جدی یک واکنش آلرژی زا از جمله موارد زیر را مشاهده کردید، فورا درخواست کمک پزشکی نمایید: جوش یا خارش یا تورم (به ویژه در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، مشکل در تنفس.
این یک فهرست کامل از عوارض جانبی این دارو نیست. اگر شما عوارض جانبی دیگر ذکر نشده در فهرست فوق را مشاهده کردید، با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.
اقدامات احتیاطی قبل از مصرف سیپروفلوکساسین
قبل از مصرف سیپروفلوکساسین، اگر آلرژی به این دارو دارید و یا اگر به سایر آنتی بیوتیک های کینولون مانند نورفلوکساسین، جمی فلوکساسین، لووفلوکساسین، موکسی فلوکساسین یا افلوکساسین حساسیت دارید، یا هر گونه آلرژی دیگری دارید، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیرفعال باشد، که می تواند باعث بروز واکنش های آلرژی زا یا سایر مشکلات شود. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.
قبل از مصرف این دارو، با پزشک یا داروساز خود در مورد سابقه پزشکی تان به ویژه اگر هر یک از شرایط زیر را دارید، صحبت نمایید: دیابت، بیماری قلبی (مانند اینکه اخیرا حمله قلبی داشته اید)، مشکلات مفصل یا تاندون (مانند تاندونیت یا بورسیت)، بیماری کلیه، بیماری کبد، اختلالات روحی و روانی (مانند افسردگی)، میاستنی گراویس، مشکلات عصبی (مانند نوروپاتی محیطی)، تشنج، اختلالاتی که خطر تشنج را افزایش می دهد (مانند آسیب سر یا آسیب مغزی، تومورهای مغزی، آترواسکلروز مغزی)، بیماری های رگ های خونی (مانند آنوریسم یا انسداد آئورت یا سایر رگ های خونی، سفت شدگی رگ های خونی)، فشار خون بالا، اختلالات ژنتیکی خاص (سندرم مارفان، سندرم اهلرز - دانلوس).
حتما بخوانید: علائم فشار خون بالا چیست
سیپروفلوکساسین ممکن است باعث ایجاد یک بیماری شود که بر ریتم ضربان قلب (QT طولانی) تاثیر می گذارد. QT طولانی مدت می تواند باعث ضربان قلب سریع یا نامنظم (به ندرت کشنده) و علائم دیگر (مانند سرگیجه شدید یا غش کردن)، شود که فورا نیاز به مراقبت های پزشکی دارند. اگر بیماری خاصی دارید، یا داروهای دیگری مصرف می کنید که ممکن است باعث طولانی شدن QT شود، خطر طولانی شدن QT ممکن است افزایش یابد. قبل از مصرف سیپروفلوکساسین، در صورت داشتن هر یک از بیماری های زیر، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید: برخی مشکلات قلبی (نارسایی قلبی، ضربان قلب آهسته، طولانی شدن QT در نوار قلب)، سابقه خانوادگی مشکلات قلبی خاص (طولانی شدن QT در نوار قلب، ایست قلبی).
مقادیر کم پتاسیم یا منیزیم در خون نیز ممکن است خطر طولانی شدن QT را افزایش دهد. در صورت استفاده از داروهای خاص (مانند دیورتیک ها یا «قرص های آب») یا اگر شرایطی مانند تعریق شدید، اسهال یا استفراغ دارید، این خطر ممکن است افزایش یابد. در مورد استفاده ایمن از سیپروفلوکساسین با پزشک خود صحبت کنید.
این دارو به ندرت ممکن است باعث تغییرات جدی در قند خون شود، به خصوص اگر شما به بیماری دیابت مبتلا باشید. به طور مرتب سطح قند خون خود را اندازه گیری کرده و نتایج را با پزشک خود به اشتراک بگذارید. مراقب علائم قند خون بالا از جمله افزایش میزان ادرار و تشنگی باشید. سیپروفلوکساسین ممکن است اثرات کاهش قند خون داروی گلیبورید را کاهش دهد. همچنین مراقب علائم کاهش قند خون مانند تعریق ناگهانی، لرزیدن، افزایش ضربان قلب، گرسنگی، تاری دید، سرگیجه یا حس سوزن شدن دست و پا باشید. به همراه داشتن قرص یا ژل گلیبورید برای کاهش سطح قند خون تان ایده خوبی است.
اگر این فرم های قابل اطمینان از گلوکز را همراه خود ندارید، با خوردن یک منبع سریع قند مانند ساکارز، عسل یا آبنبات، یا خوردن آبمیوه یا نوشابه های غیر رژیمی سطح قند خون خود را بالا ببرید. سریعا در مورد واکنش خود به دارو و استفاده از این دارو اطلاع دهید. برای جلوگیری از پایین آمدن قند خون، به طور منظم وعده های غذایی خود را مصرف کنید و خوردن وعده غذایی را متوقف نکنید. در صورت بروز هر گونه واکنشی، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک شما را تغییر داده یا داروهای دیابت شما را تنظیم کند.
- این دارو ممکن است باعث سرگیجه شود. الکل یا ماری جوانا (Cannabis)، می تواند باعث افزایش میزان سرگیجه شود. در حین مصرف این دارو رانندگی نکرده و از ماشین آلات استفاده نکنید و یا هر کاری که نیاز به هوشیاری دارد، انجام ندهید تا زمانی که به صورت ایمن قادر به انجام آن باشید. در صورت استفاده از ماری جوانا (Cannabis) به پزشک خود اطلاع دهید.
حتما بخوانید: اثرات ماری جوانا (گل) بر باروری مردان
- این دارو ممکن است شما را نسبت به خورشید حساس تر کند. زمان قرار گیری در معرض آفتاب را محدود کنید. از اتاقک های مخصوص برنزه کردن یا لامپ های فرابنفشی که برای برنزه کردن بدن به کار می روند، اجتناب کنید. هنگام بیرون رفتن از منزل، از ضد آفتاب و لباس های محافظ در برابر نور خورشید استفاده کنید. در صورت آفتاب سوختگی یا تاول پوستی یا قرمزی، سریعاً به پزشک خود اطلاع دهید.
- داروی مینوسیکلین ممکن است باعث شود واکسن های زنده باکتریایی (مانند واکسن حصبه) اثر نکنند. در حین مصرف این دارو، واکسیناسیون نکرده یا از واکسن زدن اجتناب کنید، مگر پزشک به شما اطلاع دهد که می توانید این کار را انجام دهید.
- قبل از جراحی، در مورد کلیه محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) به پزشک یا دندانپزشک خود اطلاع دهید.
- این دارو حاوی ساکارز است و به همین دلیل در صورتی که یک بیماری متابولیک ارثی نادر داشته باشید (مانند عدم تحمل فروکتوز، کمبود ساکارز ایزومالتاز، سوء جذب گلوکز و گالاکتوز)، مصرف این دارو توصیه نمی شود.
- کودکان ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو به ویژه مشکلات مفصل یا تاندون حساسیت بیشتری داشته باشند.
- سالمندان ممکن است در معرض خطر بیشتر مشکلات تاندون (به خصوص اگر در حال مصرف کورتیکواستروئیدهایی مانند پردنیزون یا هیدروکورتیزون)، طولانی شدن QT ، پارگی یا باز شدن ناگهانی در رگ اصلی خون (آئورت) قرار داشته باشند.
- در دوران بارداری این دارو فقط در مواری که به آن نیاز باشد، باید مورد استفاده قرار بگیرد. در مورد خطرات و فواید مصرف آن با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.
- این دارو ممکن است به شیر مادر منتقل شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی سیپرو (cipro)
تداخلات دارویی ممکن است باعث تغییر رفتار داروهای شما یا افزایش خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی شود. این مطلب شامل تمام تداخلات احتمالی این دارو نیست. فهرستی از تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای غیر تجویزی و محصولات گیاهی) را تهیه کنید و آن را با پزشک یا داروساز خود به اشتراک بگذارید. بدون مشورت با پزشک، مصرف این دارو را شروع یا متوقف نکرده و دوز آن را تغییر ندهید.
- برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند، عبارتند از: داروهای «رقیق کننده خون» (مانند اسنوکومارول، وارفارین)، استرونتیوم.
- بسیاری از داروها علاوه بر سیپروفلوکساسین ممکن است بر ضربان قلب (طولانی شدن QT) تأثیر بگذارد، از جمله آمیودارون، دوفتیلید، کینیدین، پروکائین آمید، سوتالول، و سایر داروها.
- این دارو می تواند بر دفع سایر داروها از بدن شما تاثیر بگذارد که ممکن است بر نحوه عملکرد این دارو تاثیرگذار باشد. نمونه هایی از داروهایی که سیپروفلوکساسین بر آنها اثر می گذارد، عبارتند از: دولوکستین، پیرفنی دون، میرتازاپین، تیزانیدین و سایر موارد.
- از نوشیدن مقادیر زیادی نوشیدنی های حاوی کافئین (قهوه، چای، نوشابه کوکاکولا)، خوردن مقادیر زیاد شکلات یا مصرف داروهای فاقد نسخه حاوی کافئین اجتناب کنید. این دارو ممکن است اثرات کافئین را افزایش داده و یا آن را برای مدت طولانی تری در بدن نگه دارد.
- اگرچه بعید است که اکثر آنتی بیوتیک ها بر روش های پیشگیری از بارداری هورمونی مانند قرص ها، پچ ها، یا حلقه ها اثر بگذارند، اما تعداد معدودی از آنتی بیوتیک ها (مانند ریفامپین، ریفابوتین) می توانند اثر بخشی این روش های پیشگیری از بارداری را کاهش دهند. این حالت می تواند منجر به بارداری شود. اگر از روش های هورمونی پیشگیری از بارداری استفاده می کنید، برای جزئیات بیشتر با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.
اوردوز
اگر کسی اوردوز کرده و یا علائم جدی مانند بیهوشی یا مشکلات تنفسی دارد، با 115 تماس بگیرید.
تذکر
- این دارو را با دیگران سهیم نشوید.
- این دارو فقط برای بیماری فعلی شما تجویز شده است. بعدا برای عفونت های دیگر از این دارو مصرف نکنید، مگر اینکه پزشک به شما این گونه تجویز کند.
- تست ها و یا آزمایشات پزشکی (مانند عملکرد کلیه، شمارش خون، کشت) باید بطور دوره ای انجام شود تا پیشرفت شما یا نظارت بر عوارض جانبی بررسی شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
- مارک مصرفی این دارو را بدون صحبت با پزشک یا داروساز خود تغییر ندهید. همه مارک های این دارو تاثیر یکسانی ندارند.
دوزهای فراموش شده دارو
اگر مصرف یک دوز را فراموش کرده اید، آن را هر زمان که به خاطر آورید، مصرف کنید. اگر تقریبا زمان مصرف دوز بعدی فرا رسیده است، دوز فراموش شده را مصرف نکنید. دوز بعدی را مطابق با برنامه زمانی عادی آن مصرف کنید. هرگز دو دوز را به طور هم زمان برای جبران دوز فراموش شده مصرف نکنید.
نگهداری از دارو
- قبل از مخلوط کردن، پودر خشک و محلول مخلوط را در یک حالت عمودی و در دمای اتاق قرار دهید. آن را منجمد نکنید.
- هنگامی که مخلوط شد، سوسپانسیون را در یک وضعیت عمودی در یخچال یا در دمای اتاق نگهداری نمایید. هر گونه سوسپانسیون استفاده نکرده را ظرف مدت 14 روز دور بریزید. آن را منجمد نکنید. آن را در حمام نگهداری نکنید. تمام داروها را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.
- بعد از اینکه درمان به اتمام رسید، هر گونه داروی استفاده نشده را دور بریزید. آنها را جهت دور ریختن در داخل چاه دست شویی یا فاضلاب نریزید، مگر اینکه در دستورالعمل دارو این گونه نوشته شده باشد.
- این دارو را زمانی که تاریخ انقضاء آن گذشته و یا دیگر قصد استفاده از آن را ندارید، به درستی دور بریزید. با داروساز یا شرکت دفع زباله های محلی برای چگونگی روش های بی خطر دور ریختن دارو مشورت نمایید.
منبع: webmd