بیماری پوستی پسوریازیس [صدفک] از علائم تا بهترین درمان آن

پسوریازیس یا بیماری پوستی صدف یک بیماری شایع و طولانی مدت (مزمن) است که هیچ درمانی ندارد. این بیماری طی دوره ای رخ می دهد، یعنی چند هفته یا چند ماه تشدید می شود، سپس برای مدتی فروکش می کند یا بهبود می یابد. ما در بیماری های سلام دنیا، به بررسی کامل بیماری پسوریازیس که به بیماری صدف پوستی نیز معروف است، علائم و روش های درمان پسوریازیس پرداختیم. با ما همراه باشید.

پسوریازیس [بیماری پوستی صدف] چیست

پسوریازیس یک بیماری پوستی است که باعث ایجاد لکه های پوستی قرمز رنگ و خارش دار ، بیشتر در نواحی زانو، آرنج، تنه و پوست سر فرد می شود. پسوریازیس یک بیماری شایع و طولانی مدت (مزمن) است که هیچ درمانی ندارد. این بیماری طی دوره ای رخ می دهد، یعنی چند هفته یا چند ماه تشدید می شود، سپس برای مدتی فروکش می کند یا بهبود می یابد. درمان هایی وجود دارد که به شما برای مدیریت علائم کمک می کند. و می توانید عادات سبک زندگی و استراتژی های مقابله برای کمک به زندگی بهتر با پسوریازیس را در نظر داشته باشید.

علائم پسوریازیس

علائم و نشانه های پسوریازیس می تواند در افراد مختلف متفاوت باشد. علائم و نشانه های شایع آن شامل:

لکه های قرمز پوستی که با فلس های ضخیم و نقره ای پوشیده شده
نقاط کوچک پوسته پوسته شده (معمولاً در کودکان مشاهده می شود)
پوست خشک و ترک خورده که ممکن است دچار خونریزی یا خارش، سوزش یا درد شود
ناخن های ضخیم، حفره دار یا برجسته
مفاصل متورم و سفت

لکه های پسوریازیس می توانند از چند نقطه پوسته پوسته شدن مانند شوره گرفته تا جوش های بزرگی مناطق زیادی از پوست را می پوشاند، متغیر باشند. شایع ترین نواحی تحت تاثیر کمر، آرنج، زانو، پاها، کف پا، پوست سر، صورت و کف دست هستند.

اکثر انواع بیماری پسوریازیس دوره ای اتفاق می افتند، یعنی چند هفته یا چند ماه شدید می شوند، سپس برای مدتی فروکش می کنند یا حتی بهبود می یابند.

علائم پسوریازیس

انواع مختلف بیماری پسوریازیس (بیماری صدف پوستی)

پسوریازیس انواع مختلفی دارد، که عبارتند از:

1. پسوریازیس پلاکی یا ولگاریس

شایع ترین نوع آن یعنی پسوریازیس پلاکی باعث ایجاد لکه های پوستی (ضایعات) خشک، برجسته و قرمز می شود که با فلس های نقره ای پوشانده شده است. پلاک ها ممکن است خارش دار یا حساس، و ممکن است کم یا زیاد باشد. آنها معمولاً در آرنج، زانو، کمر و پوست سر ظاهر شوند.

حتما بخوانید: بیماری پمفیگوس ولگاریس چیست

2. پسوریازیس ناخن

پسوریازیس می تواند ناخن های دست و پا را تحت تأثیر قرار دهد و باعث ایجاد حفره، رشد غیر طبیعی ناخن و تغییر رنگ آنها شود. ناخن هایی که دچار پسوریازیس شدند ممکن است شل شده و از بستر ناخن جدا شوند (اونیکولیز). موارد شدید ممکن است باعث خرد شدن ناخن شود.

3. پسوریازیس خالدار یا قطره ای

این نوع در درجه اول نوجوانان و کودکان را تحت تأثیر قرار می دهد. معمولاً توسط عفونت باکتریایی مانند گلودرد استرپتوکوکی ایجاد می شود. این بیماری با ضایعات کوچک ، قطره ای و پوسته پوسته روی تنه ، بازوها یا پاها مشخص می شود.

4. پسوریازیس معکوس

این نوع عمدتا چین های کشاله ران، باسن و سینه را تحت تاثیر قرار می دهد. پسوریازیس معکوس باعث ایجاد لکه های صاف در پوست قرمز می شود که با اصطکاک و تعریق بدتر می شود. عفونت های قارچی ممکن است باعث ایجاد این نوع پسوریازیس شوند.

5. پسوریازیس پوسچولار

این نوع نادر پسوریازیس باعث ایجاد ضایعات چرکی مشخص می شود که با لکه های بزرگ (پسوریازیس چرکی ژنرالیزه یا منتشر) یا در نواحی کوچکتر کف دست یا کف پا ایجاد می شود.

6. پسوریازیس اریترودرمیک

شایع ترین نوع پسوریازیس، پسوریازیس اریترودرمیک است که می تواند تمام بدن شما را با یک بثورات قرمز رنگ و پوست پوست شده بپوشاند که می تواند خارش یا سوزش شدیدی بهمراه داشته باشد.

7. پسوریازیس مفصلی یا آرتریت پسوریاتیک

آرتریت پسوریاتیک باعث تورم و مفاصل دردناک می شود که معمولاً برای آرتروز است. گاهی علائم مفصلی اولین یا تنها علامت یا نشانه پسوریازیس است. و گاهی اوقات فقط تغییرات ناخن دیده می شود. علائم از خفیف تا شدید متغیر است و آرتریت پسوریاتیک می تواند هر مفصلی را تحت تأثیر قرار دهد. این می تواند باعث سفتی و آسیب پیشرونده مفصل شود که در جدی ترین موارد ممکن است منجر به آسیب دائمی مفصل شود.

پسوریازیس مفصلی از انواع بیماری پوستی صدفی

علائم پسوریازیس و زمان مراجعه به پزشک

در صورت مشکوک بودن به پسوریازیس، به پزشک خود مراجعه کنید. همچنین در صورتی که پسوریازیس تان چنین علائمی دارد با پزشک خود مشورت کنید:

علائم تان شدید یا گسترده شدند
باعث ناراحتی و درد شما می شود
باعث نگرانی شما در مورد ظاهر پوست شما می شود
منجر به مشکلات مفصلی مانند درد، تورم یا ناتوانی در انجام کارهای روزانه می شود.
با درمان بهبودی حاصل نشده است

علت بروز پسوریازیس

بنظر می رسد که پسوریازیس یک مشکل سیستم ایمنی است که باعث می شود پوست با سرعت بیشتری از حالت عادی بازسازی شود. در رایج ترین نوع پسوریازیس، که به عنوان پسوریازیس پلاکی شناخته می شود، این گردش سریع سلول ها منجر به ایجاد فلس و لکه های قرمز پوست می شود. دقیقاً آنچه که باعث نقص سیستم ایمنی می شود کاملاً مشخص نیست. محققان معتقدند که عوامل ژنتیکی و محیطی در این امر نقش دارند. این بیماری مسری نیست.

محرک های پسوریازیس

بسیاری از افرادی که مستعد ابتلا به پسوریازیس هستند، ممکن است سالها بدون هیچ علائم باشند تا زمانی که بیماری توسط برخی عوامل محیطی ایجاد شود. محرک های رایج پسوریازیس عبارتند از:

عفونت هایی مانند استرپتوکوک گلو یا عفونت های پوستی
آب و هوا، به ویژه شرایط سرد، خشک
آسیب به پوست، مانند بریدگی یا خراش، گزش حشره یا آفتاب سوختگی شدید
استرس
سیگار کشیدن و قرار گرفتن در معرض دود دست دوم
مصرف زیاد الکل
داروهای خاص - از جمله لیتیوم ، داروهای فشار خون بالا و داروهای ضد مالاریا
قطع سریع کورتیکواستروئیدهای خوراکی یا سیستمیک

حتما بخوانید: خطرات دود سیگار (دست دوم و سوم) بر بارداری و جنین

عوامل خطر بیماری پوستی صدف (پسوریازیس)

هر فردی می تواند به پسوریازیس مبتلا شود. حدود یک سوم موارد در سنین کودکی شروع می شود. این عوامل می توانند خطر ابتلا شما را افزایش دهند:

1. سابقه خانوادگی

یعنی این بیماری در خانواده ها وجود دارد. داشتن یکی از والدین مبتلا به پسوریازیس خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد و داشتن دو والدین مبتلا به پسوریازیس خطر ابتلا شما را بیشتر می کند.

2. استرس

از آنجا که استرس می تواند بر سیستم ایمنی بدن تان تأثیر بگذارد، پس سطوح بالای استرس ممکن است خطر ابتلا به پسوریازیس را افزایش دهد.

عوامل خطر بیماری پوستی صدف

3. سیگار کشیدن

سیگار کشیدن نه تنها خطر ابتلا به پسوریازیس را افزایش می دهد، بلکه ممکن است شدت بیماری را نیز افزایش دهد. سیگار کشیدن نیز ممکن است در بروز اولیه بیماری نقش داشته باشد.

عوارض بیماری پسوریازیس

اگر مبتلا به پسوریازیس هستید ، بیشتر در معرض ابتلا به سایر بیماری ها هستید، از جمله:

آرتریت پسوریاتیک، که باعث درد، سفتی و تورم در داخل و اطراف مفاصل می شود.
بیماری های چشمی مانند: التهاب ملتحمه، بلفاریت (یا التهاب پلک ها) و یووئیت (تورم لایه میانی چشم)
چاقی
دیابت نوع 2
فشار خون بالا
بیماری قلب و عروق
سایر بیماریهای خود ایمنی مانند بیماری سلیاک ، اسکلروز و بیماری التهابی روده به نام بیماری کرون
مشکلات سلامت روانی، مانند عزت نفس پایین و افسردگی

حتما بخوانید: درمان خانگی فشار خون بالا با 7 راهکار ساده

روش تشخیص بیماری صدفک

پزشک شما درباره سلامت شما خواهد پرسید و پوست، پوست سر و ناخن‌های شما را معاینه می‌کند. او ممکن است از پوست شما برای معاینه زیر میکروسکوپ نمونه‌ برداری (بافت‌برداری) کند. این اقدام به تشخیص نوع پسوریازیس و یافت دیگر بیماری‌ها کمک می‌کند.

درمان پسوریازیس با روش های پزشکی

درمان‌های پسوریازیس با هدف توقف‌ رشد سریع سلول‌های پوست و حذف فلس‌ها صورت می‌گیرند. گزینه‌ها شامل کرم‌ها و پماد‌ها (درمان موضعی)، نوردرمانی (اشعه‌درمانی) و دارو خوراکی یا تزریق است.

اینکه از چه درمانی استفاده کنید به شدت پسوریازیس و میزان اثر‌گذاری آن نسبت به درمان‌های قبل‌‌تر بستگی دارد. ممکن است شما به امتحان دارو‌های متفاوت یا ترکیبی از چند درمان برای نتیجه‌گیری بهتر نیاز داشته باشید، هرچند معمولا بیماری باز خواهد گشت.

الف: درمان موضعی پسوریازیس

1. کورتیکواستروئید‌ها

این داروها رایج‌ترین نوع تجویز برای درمان پسوریازیس خفیف و متوسط است که در قالب پماد، کرم، لوسیون، ژل، فوم، اسپری و شامپو در دسترسند. پماد‌‌های ملایم کورتیکو‌استروئید (هیدروکورتیزون) معمولا برای نواحی حساس مثل صورت یا چروک پوست و درمان کک‌های گسترش‌ یافته توصیه می‌شود. کورتیکواستروئید‌های موضعی ممکن است روزی یک بار هنگام سوزش و برای حفظ بهبود در روز‌های متفرقه یا آخر هفته‌ها استعمال شود.

پزشکتان ممکن است یک کرم یا پماد کورتیکواستروئید قوی‌تر تجویز کند. تریامسینولون (استونید، تریانکس)، کلوبتازل (تمووات) برای نواحی وخیم کوچک‌تر و کمتر حساس. استفاده طولانی مدت یا استفاده بی‌رویه کورتیکواستروئید‌ها می‌تواند موجب نازکی پوست شود. در طول زمان، کورتیکواستروئید‌های موضعی ممکن است تاثیر خود را از دست دهند.

درمان موضعی پسوریازیس

2. آنالوگ ویتامین دی

انواع ویتامین‌ دی صنعتی مانند کلسیپوتریول و کلسیتریول (وکتیکال) رشد سلول پوست را می‌کاهد. این نوع دارو‌ ممکن است به تنهایی یا همراه با کورتیکواستروئید‌های موضعی استفاده شود. کلسیتریول ممکن است موجب تحریک کمتر در نواحی حساس شود. کلسیپوتریول و کلسیتریول معمولا از کورتیکواستروئید‌های موضعی است.

3. رتینوید‌ها

تازاروتین (Tazaroc, Avage) در قالب ژل و کرم در دسترس است و روزانه یک الی دو بار استعمال می‌شود. رایج‌ترین عوارض آن تحریک پوست و حساسیت در برابر نور است. اگر باردارید یا شیر می‌دهید یا قصد بارداری دارید تازاروتین‌ به شما توصیه نمی‌شود.

4. بازدارنده‌های کلسینورین

بازدارنده‌های کلسینورین مانند تکرولیموس (protopic) و پیمکرولیموس (Elidel) تورم و تولید پلاک را کاهش می‌دهد و در نواحی پوست نازک مانند دور چشم که کرم‌های استروئیدی و رتینوئیدی برایشان بیش از حد تحریک کننده و مضر است، می‌تواند مفید باشد. اگر باردارید یا شیر می‌دهید یا قصد بارداری دارید بازدارنده‌ها کلسینورین‌ به شما توصیه نمی‌شود و همچنین به خاطر پتانسیل افزایش ریسک سرطان پوست و لنفوم برای مصرف طولانی مدت مناسب نیست.

حتما بخوانید: سرطان پوست چیست

5. سالسیلیک اسید

شامپو‌ها و محلول‌های سر سالسیلیک اسید کاهنده تولید فلس در پسوریازیس پوست سر است که ممکن است به تنهایی یا با هدف آسان‌تر کردن نفوذ و تقویت اثربخشی دیگر دارو‌ها استفاده شود.

روش های درمان پسوریازیس

6. قطران زغال‌سنگ

قطران زغال‌سنگ تولید فلس، خارش و تورم را کاهش می‌دهد. با نسخه یا بدون نسخه در قالب‌های متنوع مانند شامپو، کرم یا روغن در دسترس است. این محصولات ممکن است باعث تحریک پوست شود و همچنین بدشکل و لک کننده لباس و پارچه‌ است و ممکن است بوی تندی داشته باشد.

درمان با قطران زغال‌سنگ برای زنان باردار و زنانی که شیر می‌دهند توصیه نمی‌شود.

7. درمان Goeckerman

برخی پزشکان درمان قطران زغال‌سنگ و نوردرمانی را تحت عنوان درمان Geockerman ترکیب می‌کنند. این دو درمان کنار هم اثر‌بخشی بیشتری دارد تا اینکه هر کدام به تنهایی چرا که قطران زغال‌سنگ پوست را در مقابل نور UVB تاثیر‌پذیر‌تر می‌کند.

8. آنثرالین

آنثرالین (نوع دیگری از محصولان قطرانی) یک کرم مورد استفاده برای کاهش رشد سلول‌های پوست است و همچنین می‌تواند فلس‌ها را حذف و پوست را لطیف‌تر کند اما نباید بر روی صورت یا آلت‌تناسلی استفاده شود. آنثرالین می‌تواند باعث تحریک پوست و لک کردن هر‌چیز که با آن برخورد می‌کند باشد که معمولا برای مدت کوتاه استعمال و بعد شسته می‌شود.

9. نور درمانی

نور درمانی خط مقدم درمان برای پسوریازیس متوسط و وخیم است، چه به تنهایی و چه با ترکیب با دارو‌های دیگر و شامل در معرض قرار دادن پوست به مقدار کنترل شده در برابر نور طبیعی و مصنوعی است که نیازمند درمان مکرر است. در مورد اینکه نوردرمانی در منزل گزینه خوبی است با پزشکتان مشورت کنید.

10. نور خورشید

در معرض نور خورشید قرار گرفتن کوتاه به صورت روزانه (heliotherapy) ممکن است به بهبود پسوریازیس کمک کند. قبل از گرفتن رژیم نور خورشید در مورد ایمن‌ترین روش استفاده از نور خورشید برای درمان پسوریازیس با دکتر خود مشورت کنید.

راه های درمان بیماری پوستی صدف

11. پهنای باند UVB

مقادیر کنترل شده از پهنای باند نور UVB از یک منبع مصنوعی می‌تواند یک لک، پسوریازیس گسترش‌یافته و پسوریازیسی که با درمان موضعی بهبود نمی‌یابد را درمان کند. عوارض کوتاه مدت ممکن است شامل قرمزی، خارش و پوست خشک باشد. استفاده از مرطوب کننده به صورت مرتب می‌تواند مفید باشد.

12. باند باریک UVB

نور درمانی با باند باریک UVB ممکن است اثر‌بخشی بیشتری نسبت به درمان با پهنای باند UVB داشته باشد و در بسیاری از مکان‌ها جایگزین درمان پهنای باند UVB شده است و معمولا به صورت دو یا سه بار در هفته تا بهبودی پوست اعمال می‌شود و‌ به صورت تکرار کمتر برای نگهداری بهبودی نیز اعمال می‌شود. هرچند نوردرمانی با باند باریک UVB ممکن است سوزش طولانی‌تر داشته باشد.

13. Psoralen plus ultraviolet A (PUVA)

این درمان شامل مصرف یک دارو حساس کننده نوری (psoralen) قبل از در معرض نور UVA قرار گرفتن می‌شود. نور UVA به نسبت با نور UVB راحت‌تر به داخل پوست نفوذ می‌کند و همچنین psoralen پوست را در مقابل UVA پاسخگو‌تر می‌کند.

این درمان قوی‌تر مداوما به بهبود پوست می‌انجامد و معمولا در موارد شدید‌تر پسوریازیس استفاده می‌شود. از عوارض کوتاه مدت آن می‌توان به حالت تهوع، سردرد و سوزش و خارش اشاره کرد. عوارض بلند مدت آن نیز شامل پوست خشک و پوست پوستی، کک و مک، افزایش حساسیت به خورشید و افزایش ریسک سرطان پوست و ملانوما است.

حتما بخوانید: علل و درمان خشکی پوست بدن با روش های ساده

14. اشعه برانگیخته‌ پار

با این نوع نوردرمانی، یک نور UVB قوی تنها پوست متاثر را هدف قرار می‌دهد. درمان اشعه‌ برانگیخته‌پار به نسبت روش‌های سنتی نوردرمانی نیازمند جلسات کمتری است چرا که از نور UVB قوی‌تری استفاده می‌کند. عوارض جانبی آن می‌تواند شامل قرمزی و تاول باشد.

درمان پسوریازیس با دارو‌های خوراکی یا تزریقی

اگر به پسوریازیس متوسط تا وخیم مبتلا هستید یا دیگر درمان‌ها موثر نبوده‌اند، پزشکتان ممکن است دارو‌های خوراکی یا تزریقی (بدنی) تجویز کند. به خاطر پتانسیل عوارض جانبی، برخی از این دارو‌ها صرفا برای مصرف کوتاه مدت استفاده می‌شود و ممکن است با دیگر درمان‌ها جایگزین شود.

1. استروئید‌ها

اگر تنها چند لکه کوچک دائمی پسوریازیس دارید، پزشکتان ممکن است یک تزریق تریامسینولون درست داخل ضایعات را پیشنهاد کند.

2. رتینوید‌ها

اسیترتین (Soriatane) و دیگر رتینوید‌ها قرص‌هایی برای کاهش تولید سلول‌های پوستی است. عوارض جانبی ممکن است شامل پوست خشک و گرفتگی عضله باشد. این داروها در زمان بارداری، شیردهی و قصد به بارداری توصیه نمی‌شود.

3. متوترکسات

معمولا به صورت یک دوز دهانی هفتگی استعمال می‌شود؛ متوترکسات (Trexall) تولید سلول‌های پوست را کاهش و تورم را سرکوب می‌کند اما از آدالیمومب (Humira) و اینفیلیکسیماب (Remicade) کمتر موثر است و ممکن است باعث ناراحتی معده، از دست دادن اشتها و خستگی شود. کسانی که به صورت طولانی مدت متوترکسات مصرف می‌کنند نیازمند آزمایش مداوم ناظر بر خون و عملکرد کبد هستند.

مردان و زنان باید حداقل سه ماه قبل از اقدام به آمیزش برای بارداری از مصرف متوترکسات خودداری کنند و در زمان شیردهی توصیه نمی‌شود.

درمان پسوریازیس با داروهای شیمیایی

4. سیکولسپورین

سیکولسپورین (Neoral) خوراکی مصرفی برای پسوریازیس وخیم سیستم ایمنی را سرکوب می‌کند و از نظر اثربخشی مانند متوترکسات است. اما نمی‌تواند به صورت مداوم بیشتر از یکسال مصرف شود. مانند دیگر دارو‌های سرکوب‌کننده سیستم ایمنی، سیکولسپورین ریسک عفونت و دیگر مشکلات سلامتی مانند سرطان را بالا می‌برد. کسانی که سیکولسپورین مصرف می‌کنند. نیازمند نظارت مداوم بر فشار خون و عملکرد کلیه‌ هستند.

این دارو در زمان بارداری، شیردهی و قصد بارداری توصیه نمی‌شود.

5. زیست‌ دارو

این دارو‌ها معمولا با تزریق، سیستم ایمنی را به گونه‌ای تغییر می‌دهند که چرخه بیماری را مختل و علائم و نشانه‌های بیماری را طی چند هفته بهبود می‌بخشد. دارو‌های زیادی از این دست برای درمان پسوریازیس متوسط تا وخیم در کسانی که به درمان‌های خط مقدم پاسخی ندادند، تایید شده است. گزینه‌های درمانی به صورت در حال گسترشند و عبارتند از :

etanercept (Enbrel), infliximab (Remicade), adalimumab (Humira), ustekinumab (Stelara), secukinumab (Cosentyx), ixekizumab (Taltz).

این دارو‌ها گرانند و ممکن است تحت پوشش بیمه قرار نگیرند. زیست‌ دارو‌ها باید محتاطانه مصرف شوند چرا که ریسک بالایی در سرکوب سیستم ایمنی که احتمال عفونت جدی را بالا‌ می‌برد را دارد. مخصوصا، کسانی که این دارو‌ها را مصرف می‌کنند باید غربالگری سل شوند.

دیگر دارو‌ها

Thioguanine (Tabloid) و hydroxyurea (Droxia, Hydrea) دارو‌هایی هستند که در زمان نبود دارو‌های دیگر می‌توانند استفاده شوند. Apremilast (Otezla) یک ماهه به صورت دو بار در روز مصرف می‌شود و مخصوصا در کاهش‌ خارش موثر است. در مورد عوارض جانبی این دارو‌ها با پزشک خود مشورت کنید.

ملاحظات درمان

با وجود اینکه پزشکان نوع درمان را بر اساس نوع و شدت پسوریازیس و نواحی پوستی متاثر انتخاب می‌کنند، رویکرد سنتی شروع با ملایم‌ترین درمان‌ است. کرم‌های موضعی درمان اشعه فرابنفش (نوردرمانی) در افراد دارای ضایعات معمول (plaques) و سپس فقط در صورت نیاز ادامه درمان با روش‌های قوی‌تر. افراد دارای پسوریازیس pustular یا erythrodermic یا آرتروز‌های مرتبط معمولا به درمان سیستمیک در همان ابتدا نیاز دارند. هدف یافتن بهترین راه برای کاهش حجم سلول‌ با کمترین عوارض جانبی ممکن است.

درمان جایگزین

تعدادی درمان جایگزین ادعای بهبود علائم پسوریازیس را دارند که شامل رژیم غذایی خاص، کرم‌ها، مکمل‌های رژیمی و گیاهی است. هیچکدام به صورت قطعی تایید نشده است اما برخی از درمان‌های جایگزین عموما ایمن تلقی شده‌اند و ممکن است خارش و تولید فلس در افراد مبتلای به پسوریازیس خفیف و متوسط را کاهش دهد. دیگر درمان‌های جایگزین که بازدارنده محرک‌هایی مانند استرس است مفید است.

درمان گیاهی پسوریازیس

کرم آلوئه ورا

برگرفته از برگ گیاه آلوورا، این کرم ممکن است کاهنده قرمزی، تولید فلس، خارش و تورم باشد. ممکن است برای دیدن بهبودی پوستتان نیازمند مصرف روزانه چند بار به مدت یک‌ ماه یا بیشتر باشید.

حتما بخوانید: مزایای آلوئه ورا برای پوست

مکمل روغن ماهی

استفاده از درمان خوراکی روغن ماهی در ترکیب با درمان با UVB ممکن است مقدار پوست متاثر را کاهش دهد. استعمال روغن ماهی بر روی پوست متاثر و پوشاندن آن با یک لایه به مدت شش ساعت در روز طی چهار هفته ممکن است تولید فلس را بهبود بخشد.

درمان گیاهی پسوریازیس

انگر اورگن (همچنین شناخته شده با عنوان barberry)

این محصول بر روی پوست اعمال شده و ممکن است از شدت پسوریازیس بکاهد.

اسانس

مشاهده شده است اسانس‌های مورد استفاده در رایحه درمانی میزان استرس و اضطراب را کاهش می‌دهد.

اگر به فکر مکمل‌های رژیمی یا دیگر درمان‌های جایگزین برای بهبود علائم پسوریازیس هستید با پزشکتان مشورت کنید؛ او می‌تواند در ارزیابی مزایا و مضرات یک درمان جایگزین به شما کمک کند‌.

راه و روش زندگی و داروهای و درمان خانگی پسوریازیس

این اقدامات مراقبتی پیشگیرانه از خود را برای مدیریت بهتر پسوریازیس خود و داشتن احساسی بهتر امتحان کنید:

1. هر روز حمام کنید

استحمام روزانه به حذف پوسته ها و آرام کردن پوست ملتهب شما کمک می کند. روغن حمام ، بلغور جو دوسر کلوئیدی و نمک Epsom را به آب وان خود اضافه کرده و حداقل 15 دقیقه در آن دراز بکشید. از آب ولرم و صابون های ملایم که دارای روغن و چربی اضافه شده هستند، استفاده کنید.

2. از مرطوب کننده استفاده کنید

بعد از حمام کردن، خود را به آرامی خشک کرده و در حالی که پوست شما هنوز کمی مرطوب است، یک مرطوب کننده حاوی پماد به بدن خود بمالید. برای پوست های خیلی خشک، ممکن است که استفاده از روغن ترجیح داده شود - چرا که آنها قدرت ماندگاری بیشتری نسبت به کرم ها یا لوسیون ها را بر روی بدن شما دارند. اگر مرطوب کننده پوست شما را بهبود می بخشد، آن را یک تا سه بار در روز بمالید.

3. مناطق آسیب دیده را شب ها بپوشانید

قبل از خواب، مرطوب کننده حاوی پماد را روی پوست آسیب دیده بمالید و با پلاستیک دور آن را بپیچید. هنگام بیدار شدن ، پلاستیک را برداشته و فلس ها (پوسته پوسته ها) را بشویید.

4. پوست خود را در معرض مقدار کمی از نور خورشید قرار دهید

از پزشک خود در مورد بهترین روش استفاده از نور طبیعی خورشید برای درمان پوست خود سوال کنید. مقدار کنترل شده از نور خورشید می تواند پسوریازیس را بهبود بخشد، اما خورشید زیاد می تواند شیوع بیماری را بیشتر و یا آن را تحریک یا بدتر کرده و خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش دهد. زمان خود را در معرض نور آفتاب قرار دهید و از پوستی که تحت تأثیر پسوریازیس قرار نگرفته است با کرم ضد آفتاب با فاکتور محافظتی (SPF) حداقل 30 محافظت کنید.

5. از کرم یا پماد دارویی استفاده کنید

از کرم یا پماد بدون نسخه حاوی هیدروکورتیزون یا سالیسیلیک اسید برای کاهش خارش و پوسته پوسته شدن پوست خود استفاده کنید. اگر مبتلا به پسوریازیس پوست سر هستید، از شامپوی دارویی که حاوی ماده ذغال سنگ است استفاده کنید.

6. از عوامل محرک زا پسوریازیس پیشگیری کنید

توجه کنید که چه چیزی باعث تحریک پسوریازیس شما می شود و برای پیشگیری یا اجتناب از آنها اقدامات لازم برای آنها را انجام دهید. عفونت ها، صدمات به پوست شما، استرس ، سیگار کشیدن و قرار گرفتن در معرض آفتاب شدید همگی می توانند پسوریازیس را بدتر کنند.

7. از نوشیدن الکل خودداری کنید

مصرف الکل ممکن است اثر بخشی درمان ها و داروهای پسوریازیس را کاهش دهد. در صورت ابتلا به پسوریازیس، از مصرف الکل خودداری کنید. اگر مشروب می نوشید، میانه روی و تعادل را رعایت کنید.

8. برای حفظ و نگهداری یک سبک از زندگی سالم تلاش کنید

علاوه بر ترک سیگار و نوشیدن کم مشروبات، شما می توانید پسوریازیس خود را با فعالیت، تغذیه مناسب و حفظ وزن سالم خود کنترل کنید.

از پس این بیماری برآمدن و پشتیبانی از آن

از پس این بیماری برآمدن می تواند یک چالش باشد، به ویژه اگر پوست آسیب دیده ناحیه وسیعی از بدن شما را پوشش دهد یا برای افراد دیگر قابل مشاهده باشد. ماهیت مداوم این بیماری و چالش های درمانی فقط بر بار این بیماری می افزاید.

در اینجا چند راه برای کمک به شما در کنار آمدن و احساس کنترل بیشتر بر روی این بیماری آورده شده است:

تحقیق کنید. تا آنجا که می توانید در مورد این بیماری اطلاعات کسب کنید و در مورد گزینه های درمانی خود تحقیق کنید.
عوامل محرک احتمالی بیماری را بشناسید تا بتوانید خیلی بهتر از بروز این بیماری جلوگیری کنید.
توصیه های پزشک خود را دنبال کنید. اگر پزشک معالج شما درمان های خاص و تغییر شیوه زندگی را به شما توصیه می کند، حتماً آنها را دنبال و از آنها پیروی کنید. اگر چیزی برای شما مبهم به نظر میرسد حتما سوال کنید.

یک گروه پشتیبان و حمایتی پیدا کنید. پیوستن به گروه های حمایتی با سایر اعضای مبتلا به بیماری شبیه به بیماری خود را در نظر بگیرید. برخی از افراد با به اشتراک گذاشتن تلاش های خود و مقابله با این بیماری و ملاقات با افرادی که با چالش های مشابه روبرو هستند، احساس راحتی می کنند. از پزشک خود در مورد گروههای حمایتی پسوریازیس در منطقه خود یا به صورت آنلاین، سوال بپرسید.

در صورت لزوم از مواد پوششی استفاده کنید. در روزهایی که احساس خودآگاهی میکنید، پسوریازیس را با لباس بپوشانید یا از محصولات پوششی آرایشی مانند آرایش بدن یا کانسیلر استفاده کنید. این محصولات می توانند قرمزی و پسوریازیس را پنهان کنند. با این حال، آنها می توانند پوست را تحریک کنند، از آنها نباید بر روی زخم های باز، بریدگی یا زخم های بهبود نیافته استفاده شود.

نکات مهم درباره زندگی با پسوریازیس

خود را برای یک تایم برای ملاقات با پزشک آماده کنید

به احتمال زیاد شما تمایل دارید که ابتدا به پزشک خانواده خود یا پزشک عمومی مراجعه می کنید. در برخی موارد، ممکن است مستقیماً به متخصص بیماری های پوستی (متخصص پوست) ارجاع داده شوید.

در اینجا برخی از اطلاعات که به شما کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود با پزشک آماده شوید و بدانید که از پزشک خود چه انتظاری باید داشته باشید و چه سوال هایی بپرسید آورده شده است.

کاری را که میتوانید انجام دهید

لیستی از موارد زیر را تهیه کنید: