آمیودارون (Amiodarone)؛ عوارض جانبی، کاربردها، روش و نکات مصرف

آمیودارون (Amiodarone)؛ عوارض جانبی، کاربردها، روش و نکات مصرف آمیودارون به عنوان یک « داروی ضد آریتمی» شناخته می شود. از این دارو برای درمان انواع خاصی از ضربان قلب جدی، ضربان قلب نامنظم و ... استفاده می شود. بی اشتهایی، لرزش و خستگی برخی از عوارض جانبی آن است.

داروی آمیودارون (Amiodarone) با مسدود کردن سیگنال های الکترونیکی خاصی در قلب که می تواند باعث ضربان قلب نامنظم شود، اثر می کند. در این مقاله اطلاعات دارویی قرص آمیودارون از جمله: عوارض جانبی، اقدامات احتیاطی، شرایط نگهداری و ... بیان شده است.

موارد استفاده از آمیودارون اچ سی ال

از داروی آمیودارون برای درمان انواع خاصی از ضربان قلب جدی (احتمال کشنده) ضربان قلب نامنظم (فیبریلاسیون بطنی مداوم یا تاکیکاردی) استفاده می شود. از این دارو برای بهبود ضربان قلب طبیعی و ثابت و منظم نگه داشتن ضربان قلب استفاده می شود. آمیودارون به عنوان یک « داروی ضد آریتمی» شناخته می شود. این دارو با مسدود کردن سیگنال های الکترونیکی خاصی در قلب که می تواند باعث ضربان قلب نامنظم شود، اثر می کند.

نحوه استفاده از آمیودارون اچ سی ال (Amiodarone)

قبل از شروع استفاده از آمیودارون و هر بار که مجددا مصرف آن را آغاز می کنید، راهنمای دارویی آن را مطالعه کرده و در صورت امکان، بروشور اطلاعات مربوط به بیمار نوشته شده توسط داروساز خود را تهیه کنید. اگر سوالی دارید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید. این دارو را به شکل خوراکی با یا بدون غذا یک یا دو مرتبه در روز یا مطابق با تجویز پزشک مصرف کنید. ممکن است این دارو را با یا بدون غذا مصرف کنید، اما مهم است که یک روش مصرف را انتخاب کرده و هر دوز را به همین شکل مصرف کنید.

در هنگام استفاده از این دارو از خوردن گریپ فروت یا آب گریپ فروت اجتناب کنید، مگر اینکه پزشک مصرف آن را تجویز کرده باشد. گریپ فروت می تواند میزان این دارو را در جریان خون افزایش دهد. برای جزئیات بیشتر با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

دوز مصرفی بستگی به شرایط پزشکی و پاسخ به درمان دارد. پزشک ممکن است به شما توصیه کند که با دوز کمتر این دارو شروع کرده و سپس به تدریج دوز مصرفی خود را افزایش دهید. با دقت از دستورالعمل پزشک خود تبعیت کنید. بدون مشورت با پزشک مصرف این دارو را قطع نکرده و یا دوز مصرفی این دارو را تغییر ندهید. اگر در شرایط شما بهبودی ایجاد نشد و یا وخیم تر شد، به پزشک خود اطلاع دهید.

نحوه استفاده از آمیودارون اچ سی ال (Amiodarone)

عوارض جانبی آمیودارون 

ممکن است حالت تهوع، استفراغ، یبوست، بی اشتهایی، لرزش یا خستگی ایجاد شود. اگر هر یک از این عوارض جانبی ادامه پیدا کرد و یا وخیم تر شد، سریعاً به پزشک خود اطلاع دهید. به خاطر داشته باشید که پزشک این دارو را تجویز کرده است؛ زیرا او تشخیص است که فواید آن بیشتر از خطر عوارض جانبی دارو است. بسیاری از افراد با مصرف این دارو عوارض جانبی جدی ندارند.

اگر هر یک از عوارض جانبی جدی از جمله موارد زیر را داشتید، سریعا به پزشک خود اطلاع دهید: به راحتی دچار خونریزی یا کبودی شدن، عدم هماهنگی بدن، بی حسی یا سوزن سوزن شدن دست ها و پاها، حرکات غیر قابل کنترل، علائم جدید یا وخیم تر شدن علائم نارسایی قلبی (مانند تنگی نفس، ورم مچ پا یا پا، خستگی غیر معمول، افزایش غیر معمول یا ناگهانی وزن). در صورت وجود هر یک از عوارض جانبی بسیار جدی زیر، فورا درخواست کمک پزشکی کنید: ضربان قلب سریع تر یا کندتر یا بیش از حد نامنظم، سرگیجه شدید، غش کردن.

آمیودارون ممکن است باعث اختلال تیروئید شود. ممکن است کم کاری یا پرکاری تیروئید رخ دهد. اگر علائم کم کاری یا پرکاری تیروئید مانند عدم تحمل سرما یا گرما، افزایش یا کاهش وزن غیر منتظره، نازک شدن مو، تعریق غیر عادی، عصبی بودن، تحریک پذیری، بی قراری یا رشد توده در جلوی گردن (گواتر) را داشتید، به پزشک خود فورا اطلاع دهید.

این دارو ممکن است شما را نسبت به خورشید حساس تر کند. با درمان طولانی مدت، به ندرت ممکن است رنگ پوست به شکل آبی- خاکستری شود. این عارضه جانبی مضر نیست و ممکن است بعد از قطع مصرف دارو رنگ پوست به حالت عادی بازگردد. برای جلوگیری از عارضه جانبی، زمان قرارگیری در معرض آفتاب را محدود کنید.  از اتاقک های مخصوص برنزه کردن یا لامپ های فرابنفشی که برای برنزه کردن بدن به کار می روند، اجتناب کنید. هنگام بیرون رفتن از منزل، از ضد آفتاب و لباس های محافظ در برابر نور خورشید استفاده کنید. در صورت آفتاب سوختگی یا تاول پوستی یا قرمزی، سریعاً به پزشک خود اطلاع دهید.

این دارو به ندرت ممکن است باعث ایجاد تغییر در بینایی شود. به ندرت، کوری دائمی در اثر مصرف دارو گزارش شده است. در صورت تغییر در میزان بینایی (مانند دیدن هاله یا تاری دید)، فورا به پزشک خود اطلاع دهید. یک واکنش بسیار جدی آلرژی زا به این دارو نادر است. با این وجود، اگر هر گونه علائم جدی یک واکنش آلرژی زا از جمله موارد زیر را مشاهده کردید، فورا درخواست کمک پزشکی نمایید: جوش یا خارش یا تورم (به ویژه در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، مشکل در تنفس.

این یک فهرست کامل از عوارض جانبی این دارو نیست. اگر شما عوارض جانبی دیگر ذکر نشده در فهرست فوق را مشاهده کردید، با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.

عوارض جانبی آمیودارون 

اقدامات احتیاطی قبل از مصرف آمیودارون

  • قبل از مصرف آمیودارون، اگر آلرژی به این دارو دارید و یا اگر به ید حساسیت دارید، یا هر گونه آلرژی دیگری دارید، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعال باشد، که می تواند باعث بروز واکنش های آلرژی زا یا سایر مشکلات شود. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.
  • قبل از مصرف این دارو، با پزشک یا داروساز خود در مورد سابقه پزشکی تان به ویژه اگر هر یک از شرایط زیر را دارید، صحبت نمایید: بیماری کبد، بیماری ریه، اختلال تیروئید.
  • این دارو ممکن است باعث سرگیجه شود. الکل یا ماری جوانا (Cannabis)، می تواند باعث افزایش میزان سرگیجه شما شود. در حین مصرف این دارو رانندگی نکرده و از ماشین آلات استفاده نکنید و یا هر کاری که نیاز به هوشیاری دارد، انجام ندهید تا زمانی که به صورت ایمن قادر به انجام آن باشید. مصرف نوشیدنی الکلی خود را محدود کنید. در صورت استفاده از ماری جوانا (Cannabis) به پزشک خود اطلاع دهید.
  • قبل از جراحی، در مورد کلیه محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) به پزشک یا دندانپزشک خود اطلاع دهید.

اقدامات احتیاطی قبل از مصرف آمیودارون

  • آمیودارون ممکن است شرایطی را ایجاد کند که بر ریتم قلب (طولانی شدن QT) تأثیر بگذارد. طولانی شدن QT به ندرت می تواند باعث ضربان قلب سریع یا نامنظم و یا جدی (به ندرت کشنده) و علائم دیگر (مانند سرگیجه شدید، غش کردن) شود که فوراً به مراقبت پزشکی نیاز دارند.
  • اگر شرایط پزشکی خاصی داشته باشید یا داروهای دیگری مصرف کنید که ممکن است باعث طولانی شدن QT شود، خطر طولانی شدن QT ممکن است افزایش یابد. قبل از استفاده از آمیودارون، در مورد تمام داروهای مصرفی خود به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید و در صورت وجود هر یک از شرایط زیر، به پزشک خود اطلاع دهید: مشکلات قلبی خاص (نارسایی قلبی، ضربان قلب آهسته، طولانی شدن QT در نوار قلب)، سابقه خانوادگی مشکلات قلبی خاص (QT طولانی شدن در نوار قلب، ایست قلبی).
  • مقادیر کم پتاسیم یا منیزیم در خون نیز ممکن است خطر طولانی شدن QT را افزایش دهد. در صورت استفاده از داروهای خاص (مانند دیورتیک ها یا «قرص های آب») یا اگر شرایطی مانند تعریق شدید، اسهال یا استفراغ دارید، این خطر ممکن است افزایش یابد. در مورد استفاده بی خطر از آمیودارون با پزشک خود مشورت کنید.
  • سالمندان ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو، به خصوص طولانی شدن QT، مشکلات تیروئید و مشکل ریه، حساسیت بیشتری داشته باشند.
  • اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید به پزشک خود اطلاع دهید. در هنگام مصرف آمیودارون نباید باردار شوید. آمیودارون ممکن است به نوزاد متولد نشده آسیب برساند. اگر باردار شده اید، در مورد خطرات و فواید مصرف این دارو فورا با پزشک خود مشورت کنید.
  • آمیودارون می تواند به شیر مادر منتقل شود و ممکن است اثرات نامطلوبی بر روی کودک شیرخوار داشته باشد. در هنگام استفاده از این دارو، شیردهی توصیه نمی شود.

نکات مهم قبل از مصرف قرص آمیودارون

تداخلات دارویی آمیودارون

  • تداخلات دارویی ممکن است باعث تغییر رفتار داروهای شما یا افزایش خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی شود. این مطلب شامل تمام تداخلات احتمالی این دارو نیست. فهرستی از تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای غیر تجویزی و محصولات گیاهی) را تهیه کنید و آن را با پزشک یا داروساز خود به اشتراک بگذارید. بدون مشورت با پزشک، مصرف این دارو را شروع یا متوقف نکرده و دوز آن را تغییر ندهید.
  • برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: فینگولیمود، برخی داروهای خاص برای درمان هپاتیت C (لدیپسویر یا سوفوسبوویر).
  • بسیاری از داروها علاوه بر آمیودارون ممکن است بر ضربان قلب (طولانی شدن QT) تأثیر بگذارد، از جمله این داروها می توان به دوفتیلید، پیموزاید، پروکانامید، کینیدین، ​​سومالول، آنتی بیوتیک های ماکرولید (مانند کلاریترومایسین، اریترومایسین)، آنتی بیوتیک های کینولون (مانند لووفلوکساسین) و سایر داروها اشاره کرد. 
  • بسیاری از داروها می توانند باعث دفع آمیودارون از بدن شما شوند که می تواند بر نحوه عملکرد این دارو تاثیر بگذارد. نمونه هایی از این داروها شامل ضد قارچ های آزول (مانند ایتراکونازول)، سایمتیدین، کوبیستیکستات، مهارکننده های پروتئاز (مانند فوسامپرناویر، ایندیناویر)، ریفامایسین ها (مانند ریفامپین)، گل راعی و سایر موارد است.
  • آمیودارون می تواند باعث دفع برخی داروها از بدن شود که می تواند بر نحوه اثرگذاری آن داروها تاثیر گذار باشد. نمونه هایی از این داروها شامل کلوپیدوگرل، فنی توئین، برخی داروهای «استاتین» (آتورواستاتین، لوواستاتین)، تراازودون، وارفارین و سایر داروها است.

تداخلات دارویی آمیودارون

اوردوز

اگر کسی اوردوز کرده و یا علائم جدی مانند بیهوشی یا مشکلات تنفسی دارد، با 115 تماس بگیرید. علائم اوردوز این دارو به شرح زیر است: ضعف، سرگیجه شدید، ضربان قلب بسیار کند، غش کردن.

تذکر
  • این دارو را با دیگران سهیم نشوید.
  • آزمایشات و یا تست های پزشکی (مانند نوار قلب، تصویربرداری اشعه ایکس قفسه سینه، آزمایش ریه، آزمایش کبد، تست تیروئید، معاینه چشم) باید بطور دوره ای انجام شود تا پیشرفت شما یا نظارت بر عوارض جانبی بررسی شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید. به طور مرتب بر اساس نوبت خود به مطب پزشک و آزمایشگاه مراجعه کنید.
دوزهای فراموش شده دارو

اگر مصرف یک دوز را فراموش کرده اید، آن را هر زمان که به خاطر آورید، مصرف کنید. اگر تقریبا زمان مصرف دوز بعدی فرا رسیده است، دوز فراموش شده را مصرف نکنید. دوز بعدی را مطابق با برنامه زمانی عادی آن مصرف کنید. هرگز دو دوز را به طور هم زمان برای جبران دوز فراموش شده مصرف نکنید.

نگهداری از دارو
  • این دارو را در دمای اتاق و به دور از نور و رطوبت نگه دارید. آن را در حمام نگهداری نکنید. تمام داروها را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.
  • این دارو را جهت دور ریختن در داخل چاه دست شویی یا فاضلاب نریزید، مگر اینکه در دستورالعمل دارو این گونه نوشته شده باشد.
  • این دارو را زمانی که تاریخ انقضاء آن گذشته و یا دیگر قصد استفاده از آن را ندارید، به درستی دور بریزید. با داروساز یا شرکت دفع زباله های محلی برای چگونگی روش های بی خطر دور ریختن دارو مشورت نمایید.

منبع: webmd

از
1
رای