بایوکوئتین ممکن است به جلوگیری از نوسانات خلقی شدید کمک کرده یا تعداد دفعات بروز نوسانات شدید خلقی را کاهش دهد. در ادامه اطلاعات دارویی قرص ضد جنون بایوکوئتین (Bioquetin) از جمله: کاربرد، روش مصرف، عوارض جانبی و... بیان شده است.
موارد استفاده از بایوکوئتین
از بایوکوئتین برای درمان برخی از اختلالات روحی و روانی خاص (مانند اسکیزوفرنی، اختلال دو قطبی، دوره های ناگهانی دیوانگی یا افسردگی همراه با اختلال دو قطبی) استفاده می شود. بایوکوئتین به عنوان یک داروی «ضد روان پریشی» شناخته می شود (نوع غیر مرسوم). این دارو با کمک به حفظ تعادل برخی مواد طبیعی (انتقال دهنده عصبی) در مغز عمل می کند.
این دارو می تواند توهم را کاهش داده و تمرکز شما را افزایش دهد. این دارو کمک می کند تا واضح تر و مثبت تر در مورد خود فکر کرده، کمتر عصبی بوده و نقش فعال تری در هر روز زندگی خود داشته باشید. این دارو ممکن است خلق و خو، خواب، اشتها و سطح انرژی تان را بهبود ببخشد. بایوکوئتین ممکن است به جلوگیری از نوسانات خلقی شدید کمک کرده یا تعداد دفعات بروز نوسانات شدید خلقی را کاهش دهد.
نحوه استفاده از بایوکوئتین (Bioquetin)
قبل از شروع استفاده از بایوکوئتین و هر بار که مجددا مصرف آن را آغاز می کنید، راهنمای دارویی را مطالعه کرده و در صورت امکان، بروشور اطلاعات مربوط به بیمار نوشته شده توسط داروساز خود را تهیه کنید. اگر سوالی دارید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید. این دارو را به شکل خوراکی و مطابق با تجویز پزشک معمولا دو تا سه مرتبه در روز با یا بدون غذا مصرف کنید. برای درمان افسردگی مرتبط با اختلال دو قطبی، این دارو را به شکل خوراکی و مطابق با تجویز پزشک و معمولا یک مرتبه در روز و در زمان خواب مصرف کنید. دوز مصرفی بستگی به شرایط پزشکی، پاسخ به درمان و سایر داروهایی که مصرف می کنید، دارد. حتما در مورد تمام داروهایی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای فاقد نسخه و داروهای گیاهی)، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
برای کاهش خطر عوارض جانبی، پزشک ممکن است به شما توصیه کند که دارو را با دوز کم شروع کنید و سپس به تدریج دوز مصرفی دارو را افزایش دهید. با دقت از دستورات پزشک خود تبعیت کنید. این دارو را به طور مرتب مصرف کنید تا بیشترین فواید آن را کسب کنید. برای کمک به یادآوری، هر روز آن را در یک زمان خاص مصرف کنید. دوز مصرفی خود را افزایش نداده و یا آن را زودتر از زمان تجویز شده و یا برای مدت طولانی تری نسبت به زمان تجویز شده مصرف نکنید. بیماری شما در این صورت بهبود پیدا نمی کند، و خطر عوارض جانبی افزایش پیدا می کند.
حتی اگر احساس بهبودی می کنید، مهم است که مصرف دارو را مطابق با تجویز پزشک ادامه دهید. بدون مشورت با پزشک مصرف این دارو را متوقف نکنید. با قطع ناگهانی این دارو برخی از اختلالات ممکن است وخیم تر شوند. همچنین ممکن است علائمی مانند مشکل در خواب، حالت تهوع، سردرد، اسهال، و تحریک پذیری را تجربه کنید. برای کاهش خطر عوارض جانبی، دوز مصرفی تان باید به تدریج کاهش پیدا کند. هر گونه علائم جدید و یا وخیم تر شدن علائم را به پزشک گزارش دهید. اگر علائم شما ادامه پیدا کرد و یا وخیم تر شد، به پزشک اطلاع دهید.
عوارض جانبی بایوکوئتین
- یبوست، خواب آلودگی، ناراحتی معده، خستگی، افزایش وزن، تاری دید یا خشکی دهان ممکن است رخ دهد. اگر هر یک از این عوارض جانبی ادامه پیدا کرد و یا وخیم ترشد، سریعاً به پزشک خود اطلاع دهید.
- ممکن است سرگیجه یا گیجی به خصوص زمانی که برای اولین بار این دارو را مصرف می کنید یا دوز مصرفی دارو را افزایش می دهید، رخ دهد. سرگیجه و گیجی ممکن است خطر افتادن را افزایش دهد. هنگام بلند شدن از وضعیت نشسته یا دراز کشیده به آرامی بلند شوید.
- به خاطر داشته باشید که پزشک این دارو را تجویز کرده است؛ زیرا او تشخیص داده است که فواید آن بیشتر از خطر عوارض جانبی دارو است. بسیاری از افراد با مصرف این دارو عوارض جانبی جدی ندارند.
- در صورت بروز هر کدام از عوارض جانبی جدی زیر، فورا به پزشک خود اطلاع دهید: بی قراری یا نیاز مداوم به حرکت کردن، لرزش (رعشه)، تغییرات خلقی یا روحی (مانند افزایش نگرانی، افسردگی، افکار خودکشی)، مشکل در بلع، یبوست یا درد مداوم شکم، حالت تهوع یا استفراغ مداوم، بی اشتهایی، زرد شدن چشم یا پوست، قطع نفس در هنگام خواب، مشکل در دفع ادرار.
- در صورت بروز هر کدام از عوارض جانبی بسیار جدی زیر، فورا درخواست کمک پزشکی کنید: غش کردن، تشنج، سرگیجه شدید.
- این دارو می تواند سطح قند خون شما را بالا ببرد که می تواند باعث ابتلا به دیابت و یا وخیم تر شدن بیماری دیابت شود. در صورت بروز هر کدام از علائم قند خون بالا مانند افزایش میزان تشنگی یا ادرار، فورا به پزشک خود اطلاع دهید. اگر هم اکنون به دیابت مبتلا هستید، سطح قند خون خود را به طور مرتب کنترل کنید و نتایج را با پزشک در میان بگذارید. ممکن است نیاز به تنظیم داروهای دیابت، برنامه ورزشی یا رژیم غذایی تان باشد.
- این دارو همچنین ممکن است باعث افزایش قابل توجه وزن و افزایش سطح کلسترول خون (یا تری گلیسیرید) خون شود. این اثرات، همراه با دیابت ممکن است خطر بیماری قلبی را افزایش دهد. در مورد خطرات و فواید مصرف این دارو با پزشک خود صحبت کنید.
- بایوکوئتین به ندرت ممکن است باعث یک بیماری به نام دیسکینزی تاردیو شود. در برخی موارد، این شرایط ممکن است دائمی باشد. در صورت بروز هر کدام از حرکات غیر معمول یا کنترل نشده (به خصوص در صورت، لب ها، دهان، زبان، بازوها یا پاها)، فورا به پزشک خود اطلاع دهید.
- این دارو به ندرت ممکن است باعث یک بیماری بسیار جدی به نام نشانگان نورولپتیک بدخیم (NMS) شود. در صورت بروز هر کدام از علائم زیر، فورا درخواست کمک پزشکی کنید: تب، درد یا سفتی یا حساسیت یا ضعف عضلات، خستگی شدید، گیجی شدید، تعریق، ضربان قلب سریع یا نامنظم، ادرار تیره، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در میزان ادرار).
- در موارد نادر، بایوکوئتین ممکن است سطح یک ماده شیمیایی خاص ساخته شده توسط بدن (پرولاکتین) را افزایش دهد. برای زنان، این افزایش پرولاکتین ممکن است منجر به شیر مادر ناخواسته، عقب افتادن دوره های قاعدگی یا توقف آنها و یا بارداری شود. برای مردان ممکن است منجر به کاهش توانایی جنسی، ناتوانی در تولید اسپرم یا بزرگ شدن سینه شود. در صورت بروز هر یک از این علائم، سریعاً به پزشک خود اطلاع دهید.
- در مورد آقایان، اگرچه بعید است اما در صورت بروز نعوظ دردناک یا طولانی مدت (بیش از چهار ساعت)، مصرف این دارو را متوقف کرده و به دنبال مراقبت های پزشکی فوری باشید، زیرا در غیر این صورت ممکن است مشکلات پزشکی جدی ایجاد شود.
- یک واکنش آلرژی زا بسیار جدی به این دارو نادر است، اما در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژی زا جدی، از جمله موارد زیر، فورا درخواست کمک پزشکی نمایید: تب، تورم غدد لنفاوی، جوش، خارش یا تورم (به ویژه در صورت یا زبان یا گلو)، سرگیجه شدید، مشکل در تنفس.
این فهرست کاملی از عوارض جانبی احتمالی این دارو نیست. اگر شما عوارض جانبی دیگر ذکر نشده در فهرست فوق را مشاهده کردید، با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.
اقدامات احتیاطی قبل از مصرف بایوکوئتین
- قبل از مصرف بایوکوئتین، اگر به این دارو و یا اگر به مواد دیگری آلرژی دارید، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعال باشد، که می تواند باعث بروز واکنش های آلرژی زا یا سایر مشکلات شود. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.
- قبل از مصرف این دارو، در مورد سابقه پزشکی خود به خصوص اگر هر یک از بیماری های زیر را دارید، با پزشک یا داروساز خود مشورت نمایید: آب مروارید چشم، بیماری کبد، تعداد کم گلبول های سفید خون (از جمله سابقه کم شمارش گلبول های سفید خون به دلیل داروها)، اختلال تشنج، مشکل در بلع، مشکلات تیروئید، انسداد معده یا روده (مانند یبوست شدید، انسداد روده)، معده و روده ای که کار نمی کند (مانند ایلئوس)، سابقه شخصی یا خانوادگی دیابت، سابقه شخصی یا خانوادگی اختلال مصرف مواد (مانند استفاده نادرست یا اعتیاد به الکل و مواد مخدر)، بیماری قلبی، فشار خون بالا، سطح کلسترول یا تری گلیسیرید بالا، مشکل تنفس در هنگام خواب (آپنه خواب)، مشکل در ادرار (مثلاً به دلیل بزرگ شدن پروستات).
- این دارو ممکن است باعث سرگیجه و خواب آلودگی و تاری دید شود. الکل یا ماری جوانا ( Cannabis)، می تواند باعث افزایش میزان سرگیجه یا خواب آلودگی شما شود. در حین مصرف این دارو رانندگی نکرده و از ماشین آلات استفاده نکنید و یا هر کاری که نیاز به هوشیاری یا دید واضح دارد، انجام ندهید تا زمانی که به صورت ایمن قادر به انجام آن باشید. از مصرف نوشیدنی های الکلی اجتناب نمایید. در صورت استفاده از ماری جوانا (Cannabis) به پزشک خود اطلاع دهید.
- بایوکوئتین ممکن است شرایطی را ایجاد کند که بر ریتم قلب (طولانی شدن QT) تأثیر بگذارد. طولانی شدن QT به ندرت می تواند باعث ضربان قلب سریع یا نامنظم و یا جدی (به ندرت کشنده) و علائم دیگر (مانند سرگیجه شدید، غش کردن) شود که فوراً به مراقبت پزشکی نیاز دارند.
- اگر شرایط پزشکی خاصی داشته باشید یا داروهای دیگری مصرف کنید که ممکن است باعث طولانی شدن QT شود، خطر طولانی شدن QT ممکن است افزایش یابد. قبل از استفاده از بایوکوئتین، در مورد تمام داروهای مصرفی خود به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید و در صورت وجود هر یک از شرایط زیر، به پزشک خود اطلاع دهید: مشکلات قلبی خاص (نارسایی قلبی، ضربان قلب آهسته، طولانی شدن QT در نوار قلب)، سابقه خانوادگی مشکلات قلبی خاص (طولانی شدن QT در نوار قلب، ایست قلبی).
- مقادیر کم پتاسیم یا منیزیم در خون نیز ممکن است خطر طولانی شدن QT را افزایش دهد. در صورت استفاده از داروهای خاص (مانند دیورتیک ها یا «قرص های آب») یا اگر شرایطی مانند تعریق شدید، اسهال یا استفراغ دارید، این خطر ممکن است افزایش یابد. در مورد استفاده بی خطر از بایوکوئتین با پزشک خود مشورت کنید.
- این دارو ممکن است باعث شود که شما کمتر عرق کنید و احتمال سکته مغزی را افزایش دهد. از انجام کارهایی که باعث گرمای بیش از حد بدن می شوند، مانند کار یا ورزش در هوای گرم، یا استفاده از حمام آب گرم اجتناب کنید. وقتی هوا گرم است، مایعات زیادی بنوشید و لباس های نازک به تن کنید. اگر دچار گرمای زیاد شده اید، سریعا به دنبال مکانی برای خنک شدن و استراحت باشید. اگر تبی دارید که برطرف نمی شود، دچار تغییرات خلقی یا روحی، سردرد و سرگیجه شده اید، فورا درخواست کمک پزشکی کنید.
- قبل از جراحی، در مورد کلیه محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) به پزشک یا دندانپزشک خود اطلاع دهید.
- کودکان ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو، به خصوص افزایش سطح فشار خون و افزایش سطح پرولاکتین، حساس تر باشند. در مورد خطرات و فواید مصرف دارو با پزشک خود مشورت کنید.
- سالمندان ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو، به خصوص خواب آلودگی، سرگیجه، گیجی و طولانی شدن QT حساس تر باشند. خواب آلودگی، سرگیجه و گیجی می تواند خطر افتادن را افزایش دهد.
- در دوران بارداری، این دارو فقط در مواردی که به وضوح به آن نیاز باشد، مورد استفاده قرار می گیرد. نوزادان متولد شده از مادرانی که در سه ماهه آخر بارداری خود از این دارو استفاده کرده اند، به ندرت ممکن است علائمی مانند سفتی یا لرزش عضلات، خواب آلودگی، مشکلات تغذیه ای یا تنفس یا گریه مداوم را تجربه کنند. اگر به ویژه در ماه اول هر یک از این علائم را در نوزاد خود مشاهده کردید، سریعاً به پزشک اطلاع دهید.
- از آنجا که مشکلات روحی و روانی درمان نشده (مانند اسکیزوفرنی و اختلال دو قطبی، افسردگی) می تواند یک بیماری جدی باشد، مصرف این دارو را متوقف نکنید مگر اینکه پزشک این گونه تجویز کند. اگر قصد بارداری دارید، باردار شده اید و یا فکر می کنید ممکن است باردار باشید، فوراً با پزشک خود در مورد مزایا و خطرات استفاده از این دارو در دوران بارداری صحبت کنید.
- این دارو به شیر مادر منتقل می شود و می تواند اثرات نامطلوب بر روی کودک شیرخوار داشته باشد. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
- اگر در کودک خود هر گونه علائم سفتی یا لرزش عضلات، خواب آلودگی غیر معمول، یا مشکل در تغذیه مشاهده کردید، فورا به پزشک خود اطلاع دهید. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی بایوکوئتین
- تداخلات دارویی ممکن است باعث تغییر رفتار داروهای شما یا افزایش خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی شود. این مطلب شامل تمام تداخلات احتمالی این دارو نیست. فهرستی از تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای غیر تجویزی و محصولات گیاهی) را تهیه کنید و آن را با پزشک یا داروساز خود به اشتراک بگذارید. بدون مشورت با پزشک، مصرف این دارو را شروع یا متوقف نکرده و دوز آن را تغییر ندهید.
- بسیاری از داروها علاوه بر بایوکوئتین ممکن است بر ضربان قلب (طولانی شدن QT) تأثیر بگذارد، از جمله این داروها می توان به آمیودارون، موکسی فلوکساسین، پروکانامید، کینیدین، سومالول، تیوریدازین اشاره کرد. بنابراین، قبل از استفاده از بایوکوئتین، در مورد تمام داروهای مورد استفاده فعلی خود با پزشک یا داروساز صحبت کنید.
- سایر داروها می توانند باعث دفع بایوکوئتین از بدن تان شود که می تواند بر نحوه عملکرد این دارو تاثیرگذار باشد. از جمله این داروها به شرح زیر است: ضد قارچ های آزول (مانند ایتراکونازول، کتوکونازول)، ریفامایسین ها (مانند ریفامپین)، داروهای مورد استفاده در درمان تشنج (مانند فنی توئین).
- در صورت مصرف داروهای دیگری که باعث خواب آلودگی می شوند، مانند مشتقات تریاک یا تسکین دهنده های سرفه (مانند کدئین یا هیدروکودون)، الکل، ماری جوانا (cannabis)، داروهای خواب و اضطراب (مانند آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی (مانند کاریسوپرودول، سیکلوبنزاپرین) یا آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین و دیفن هیدرامین)، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
- برچسب ها بر روی تمام داروهای خود را (از جمله آلرژی یا داروهای سرفه و سرماخوردگی) بررسی کنید؛ زیرا این محصولات ممکن است حاوی موادی باشند که باعث خواب آلودگی می شوند. از داروساز خود نحوه استفاده مطمئن از این داروها را بپرسید.
- این دارو ممکن است با تست های آزمایشگاهی خاصی (از جمله آزمایش ادرار) تداخل داشته باشد، که ممکن است باعث نتایج آزمایش نادرست شود. اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاه و تمام پزشکان از مصرف این دارو توسط شما اطلاع دارند.
اوردوز
اگر کسی اوردوز کرده و یا علائم جدی مانند بیهوشی یا مشکلات تنفسی دارد، با 115 تماس بگیرید. علائم اوردوز این دارو به شرح زیر است: خواب آلودگی شدید، از دست دادن هوشیاری.
تذکر
- این دارو را با دیگران سهیم نشوید.
- به طور مرتب بر اساس نوبت خود به مطب پزشک یا آزمایشگاه مراجعه کنید. آزمایشات و یا تست های پزشکی (مانند قند خون، فشار خون، سطح کلسترول، معاینه چشم، وزن، شمارش خون) باید قبل از شروع درمان، به صورت دوره ای برای نظارت بر پیشرفت یا بررسی عوارض جانبی انجام شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
دوزهای فراموش شده دارو
اگر مصرف یک دوز را فراموش کرده اید، آن را هر زمان که به خاطر آورید، مصرف کنید. اگر تقریبا زمان مصرف دوز بعدی فرا رسیده است، دوز فراموش شده را مصرف نکنید. دوز بعدی را مطابق با برنامه زمانی عادی آن مصرف کنید. هرگز دو دوز را به طور هم زمان برای جبران دوز فراموش شده مصرف نکنید.
نگهداری از دارو
- این دارو را در دمای اتاق و به دور از نور و رطوبت نگه دارید. آن را در حمام نگهداری نکنید. تمام داروها را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.
- این دارو را جهت دور ریختن در داخل چاه دست شویی یا فاضلاب نریزید، مگر اینکه در دستورالعمل دارو این گونه نوشته شده باشد.
- این دارو را زمانی که تاریخ انقضاء آن گذشته و یا دیگر قصد استفاده از آن را ندارید، به درستی دور بریزید. با داروساز یا شرکت دفع زباله های محلی برای چگونگی روش های بی خطر دور ریختن دارو مشورت نمایید.
منبع: webmd